- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۴/۰۲
- بازدید: ۱۳۷۶
- شماره مطلب: ۳۳۷۱
-
چاپ
حسین، حسین (ع)
ما دو پیالهایم که لبریز بادهایم
این دو پیاله را به ملک هم ندادهایم
تا وقت میکنیم حسینیه میرویم
ما سالهاست شیعۀ گریان جادهایم
با هر سلام صبح به آقای بیکفن
انگار روبروی حرم ایستادهایم
با رعیتی خانۀ ارباب با وفا
احساس میکنیم که ارباب زادهایم
شکر خدا که نان شب ما حسین شد
ممنون لطف مادر این خانوادهایم
بال ملائک است که ما را میآورد
یعنی سوارهایم، اگر چه پیادهایم
داریم با «حسین، حسین» پیر میشویم
خوشحال از این جوانی از دست دادهایم
-
هر جا سخن از خاک دری هست، سری هست
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
-
زهرای کربلا
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیدهایم
در انعکاس آینههای زلال تونزدیک سایههای عبورت نمیشویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟ -
چقدر با سر زانو به کربلا رفتند
بدون چون و بدون چرا نمیماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمیماندند
چه کربلاست که عالم بههوش میآید
پس از شنیدن چاووشها نمیماندند
-
آیههای تقدیر
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبهروی همیم در همه جا
حسین، حسین (ع)
ما دو پیالهایم که لبریز بادهایم
این دو پیاله را به ملک هم ندادهایم
تا وقت میکنیم حسینیه میرویم
ما سالهاست شیعۀ گریان جادهایم
با هر سلام صبح به آقای بیکفن
انگار روبروی حرم ایستادهایم
با رعیتی خانۀ ارباب با وفا
احساس میکنیم که ارباب زادهایم
شکر خدا که نان شب ما حسین شد
ممنون لطف مادر این خانوادهایم
بال ملائک است که ما را میآورد
یعنی سوارهایم، اگر چه پیادهایم
داریم با «حسین، حسین» پیر میشویم
خوشحال از این جوانی از دست دادهایم