در آن باران خون، در آن چکاچاک
گلِ باغ خدا افتاد بر خاک
چنان شمشیر آمد بر سرِ او
که پرپر شد به حیرت، پیکرِ او
امیر عشق آمد، دیده‌ور شد
کنار لحظه‌های آخرِ او
سپس در اشک و خون سالارِ گل‌ها
به سوی خیمه برد آن سرخْ گل را
کنار اکبرش خواباند و برگشت
هزاران رنگ شد در چشم او دشت
***
بهشت و نور و گل، باران و لبخند
ملائک پیکرش را غسل دادند
تنَش در ارغوان شد بوسه‌باران
دمید از موج لبخندش بهاران
خیابان در خیابان داغ جاری‌ست
زمین و آسمان در سوگواری‌ست
بخوان، ای نوحه‌خوان! از داغ زهرا
که تاراج خزان شد باغ زهرا
قسم می‌خوردم به آن سردارِ بی‌سر
که از خونش شده کوثر معطّر
قسم خوردم به آن دست بریده
که دنیا مثلِ او هرگز ندیده
بیا، بشنو نوای نینوا را
بسوز اسطوره‌ها، افسانه‌ها را
حقیقت نیست در آواز آنان
طریقت نیست در پروازِ آنان
حسین و اختیار ننگ؟ ... هیهات!
تبسُّم در غبارِ ننگ؟ ... هیهات!
ستم را یاوری کردن تباهی‌ست
ستمکاری سیاهی، روسیاهی‌ست
در آن باران خون، در آن چکاچاک
گلِ باغ خدا افتاد بر خاک
چنان شمشیر آمد بر سرِ او
که پرپر شد به حیرت، پیکرِ او
امیر عشق آمد، دیده‌ور شد
کنار لحظه‌های آخرِ او
سپس در اشک و خون سالارِ گل‌ها
به سوی خیمه برد آن سرخْ گل را
کنار اکبرش خواباند و برگشت
هزاران رنگ شد در چشم او دشت
***
بهشت و نور و گل، باران و لبخند
ملائک پیکرش را غسل دادند
تنَش در ارغوان شد بوسه‌باران
دمید از موج لبخندش بهاران
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
