و دانه ریخت بیایی کبوترش باشی
دوباره آینه‌‌ای در برابرش باشی
نه اینکه پر بکشی و به شهر او نرسی
میان راه، پرستوی پرپرش باشی
«مدینه» شهر غریبی برای «فاطمه» هاست
نخواست گم شده‌ای مثل مادرش باشی
خدا تو را به دل بی قرار ما بخشید
و خواست جلوه‌ای از حوض کوثرش باشی
به «قم» رسیدی و گم کرد دست و پایش را
چو دید آمده‌ای سایۀ سرش باشی
اجازه خواست که گلدان مرمرت باشد
و تا همیشه تو یاس معطرش باشی
نگاه تو همه را یاد او می‌اندازد
به چهره‌ات چه می آید که خواهرش باشی
خدا نخواست تو هم با «جوادِ» کوچکِ او
گواه رنج نفس‌های آخرش باشی
نخواست باز امامی کنار خواهر خود ...
نخواست «زینبِ» یک شام دیگرش باشی
زدن نداره
دختری که رمق به تن نداره
راه میرم آروم
این پا که نای دویدن نداره
با نان و خرما میرسی، من هم یتیمم
اما نه خرما، مست دستان کریمم
میزد به پایت بوسه لبهای مدینه
ای خوش به حال نیمه شبهای مدینه
من از مشهد، من از تبریز، از شیراز و کرمانم
من از ری، اصفهان، از رشت، از اهواز و تهرانم
نمیدانم کجایی هستم، اما خوب میدانم
هوایی هستم و آوارهای در مرز مهرانم
میروی با فرق خونین پیش بازوی کبود
شهر بی زهرا که مولا! قابل ماندن نبود
با وضو آمد به قصد لیله الفرقت، علی!
ابن ملجم در شب احیاء چه قرآنی گشود
مسجد کوفه کجا، پشت در کوچه کجا
ضربت کاری که خوردی، یا علی! آن ضربه بود
و دانه ریخت بیایی کبوترش باشی
دوباره آینه‌‌ای در برابرش باشی
نه اینکه پر بکشی و به شهر او نرسی
میان راه، پرستوی پرپرش باشی
«مدینه» شهر غریبی برای «فاطمه» هاست
نخواست گم شده‌ای مثل مادرش باشی
خدا تو را به دل بی قرار ما بخشید
و خواست جلوه‌ای از حوض کوثرش باشی
به «قم» رسیدی و گم کرد دست و پایش را
چو دید آمده‌ای سایۀ سرش باشی
اجازه خواست که گلدان مرمرت باشد
و تا همیشه تو یاس معطرش باشی
نگاه تو همه را یاد او می‌اندازد
به چهره‌ات چه می آید که خواهرش باشی
خدا نخواست تو هم با «جوادِ» کوچکِ او
گواه رنج نفس‌های آخرش باشی
نخواست باز امامی کنار خواهر خود ...
نخواست «زینبِ» یک شام دیگرش باشی
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
باسلام و خداقوت اگر بخواهیم از این قبیل تصاویر استفاده کنیم و karbobala.com را از داخل عکس حذف کنیم ، مشکلی دارد ؟ عکس : https://www.karbobala.com/files/poems/pics/352.jpg
بله حذف نام سایت اشکال شرعی دارد.