- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۴/۱۶
- بازدید: ۱۸۶۳
- شماره مطلب: ۲۷۴۲
-
چاپ
مشخصات شعر
موج خون
گودال، ز موج خون به گرداب افتاد
لرزید زمین، سپهر در تاب افتاد
دلها همه خون و دیدهها دریا شد
کشتیّ نجات خلق، در آب افتاد
از همین شاعر
-
چشم دریازده
دستی که ز موج علقمه کام گرفت
افتاد جدا و دست حق نام گرفت
چشمی که ز عکس موج، دریازده بود
با تیر به خون تپید و آرام گرفت
-
غرق عطش
اوج عطش از لعل تو خوانده است فرات
ندز لب تو، اشک فشانده است فرات
زان روز که تصویر لب خشک تو دید
غرق عطشت هنوز مانده است فرات
-
دست قلم
در حُلّۀ خون، دیدۀ سقّای حسین،
شد زائر گردی ز کف پای حسین
دست قلمش به جوهر خون بنوشت
بشکسته خطی، به وصف بالای حسین
-
رگ مشک
تا از رگ مشک، باز شد جویی چند
لرزید دل اهل حرم بَند به بَند
همراه طنین ریزش آب به خاک
در خیمه، نوای «العطش» بود بلند
موج خون
گودال، ز موج خون به گرداب افتاد
لرزید زمین، سپهر در تاب افتاد
دلها همه خون و دیدهها دریا شد
کشتیّ نجات خلق، در آب افتاد
مطالب برتر سایت
اولین نظر را ارسال کنید
مطالب برتر سایت