آغوش وانکرده لبش گلفروش شد
میدان تمام وسعتی از ناز و نوش شد
«احلی من العسل» به لب یاس بوسه داد
پیشانی سپید گل، آیینه پوش شد
آغوش را گشود و به مولا نگاه کرد
باران گرفت و عشق فقط جرعه نوش شد
توفان در اقتدای صفیرش ظهور کرد
غارتگر همیشۀ دل، عقل و هوش شد
می‌دید آسمان پر بال پرنده است
از بس فرشته عرش خدا لاله پوش شد
گرگی وزید و سینۀ قاسم نشانه رفت
میدان طنین شیهه و گرد و خروش شد
ناگهان پاره پاره تمام ستاره‌ای
بالی زد و به دامن مولا خموش شد
تنش لبریز زخم تازیانه
شب و ماه خرابه، آشیانه
گل پرپر پدر را خواب می‌دید
ستاره نمنم از چشمش روانه
گلوی نازکش یاس تر آورد
به رویت دست مولا گل برآورد
خداحافظ بهار کوچک عشق
خزان، تیر سه شعبه آخر آورد
خواب دیدهام پرندگان پلید میشوند
وقتی از ظهور عشق، ناامید میشوند
برگ برگ سیبهایمان کبود میشوند
سروها پر از شکوفۀ شهید میشوند
خورشید شقیقهاش
خطبۀ شقیقهاش را
آغوش وانکرده لبش گلفروش شد
میدان تمام وسعتی از ناز و نوش شد
«احلی من العسل» به لب یاس بوسه داد
پیشانی سپید گل، آیینه پوش شد
آغوش را گشود و به مولا نگاه کرد
باران گرفت و عشق فقط جرعه نوش شد
توفان در اقتدای صفیرش ظهور کرد
غارتگر همیشۀ دل، عقل و هوش شد
می‌دید آسمان پر بال پرنده است
از بس فرشته عرش خدا لاله پوش شد
گرگی وزید و سینۀ قاسم نشانه رفت
میدان طنین شیهه و گرد و خروش شد
ناگهان پاره پاره تمام ستاره‌ای
بالی زد و به دامن مولا خموش شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
