دیشب برای تو کمی ماتم نوشتم
مرثیه‌ای با رنگ‌های غم نوشتم
در انتهای آسمان هفت‌گانه
نام تو و پرواز را با هم نوشتم
نام تو را وقتی رسالت می‌کشیدی
همسایه‌ی پیغمبر اکرم نوشتم
وقتی نگاهم بر نجیبی تو افتاد
مریم نوشتم باز هم مریم نوشتم
آن تکه‌های زندگی معجرت را
باور نمی‌کردم اگر مبهم نوشتم
وقتی نگاه زخمی‌ات را می‌شمردم
از پلک‌هایت چند تا را کم نوشتم
همشیره خورشید ای خانم ببخشید
نامِ تو را با خطّ نامحرم نوشتم
تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟
تو مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی
«ای ماورای حد تصور، کمال تو»
بالاتر از پریدن جبریل، بال تو...
غیر از حسینِ فاطمه چیزی ندیده‌ایم
در انعکاس آینه‌های زلال تو
نزدیک سایه‌های عبورت نمی‌شویم
نامحرمان عشق کجا و خیال تو؟
بدون چون و بدون چرا نمی‌ماندند
شبیه رود، شبیه صبا، نمی‌ماندند
چه کربلاست که عالم به‌هوش می‌آید
پس از شنیدن چاووش‌ها نمی‌ماندند
گاه لیلایی و گهی مجنون
گاه مجنونم و گهی لیلا
گاه خورشید و گاه آیینه
روبه‌روی همیم در همه جا
دیشب برای تو کمی ماتم نوشتم
مرثیه‌ای با رنگ‌های غم نوشتم
در انتهای آسمان هفت‌گانه
نام تو و پرواز را با هم نوشتم
نام تو را وقتی رسالت می‌کشیدی
همسایه‌ی پیغمبر اکرم نوشتم
وقتی نگاهم بر نجیبی تو افتاد
مریم نوشتم باز هم مریم نوشتم
آن تکه‌های زندگی معجرت را
باور نمی‌کردم اگر مبهم نوشتم
وقتی نگاه زخمی‌ات را می‌شمردم
از پلک‌هایت چند تا را کم نوشتم
همشیره خورشید ای خانم ببخشید
نامِ تو را با خطّ نامحرم نوشتم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
