نیازمند درت را کرم دریغ مدار

ز اهلِ راه، نشانِ حرم دریغ مدار

اگرچه دیده اقامتگه جمال تو نیست

بر این رواق، غبار قدم دریغ مدار

به شبروان، در امّید و انتظار مبند

به خفتگان، نَفَس صبحدم دریغ مدار

قرینِ درد تو بودن، سعادتی­ است بزرگ

از این قرین غم خویش، غم دریغ مدار

دلی که آرزوی خاک کربلا دارد

از او نظارۀ  باغ ارم دریغ مدار

طوافِ کعبۀ  جان، خاک کربلای تو بود

به شادی دلم ای محتشم، دریغ مدار