پیش از تو پرسید مسلم: اینجا کسی منتظر نیست؟

گفتند: چشم انتظاریم، امّا کسی منتظر نیست

ناگاه شهری از آدم، شد صخره‌هایی که گفتند:

برگرد دریا! که دیگر جز ما کسی منتظر نیست

ای روح توفان بیا و توفانی از شن به پا کن

وقتی در اینجا به غیر از صحرا کسی منتظر نیست

شمشیرها، نیزه‌­ها در هنگامه جاری بمانید

وقتی به جز خیل آهن، اینجا کسی منظر نیست

امّا در این سوی میدان، یا ذوالجناحی در آتش

آخر مگر می‌­توان گفت آیا کسی منتظر نیست؟