بار بلا به شانه کشیدم به کودکی
از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی
از خیمه‌گاه تا ته گودال قتلگاه
دنبال عمه‌هام دویدم به کودکی
آن شب که درمقابل من عمه را زدند
فریاد الفرار شنیدم به کودکی
عمه اگرچه درهمه جا شد سپر ولی
من ضرب دست شمر چشیدم به کودکی
آن شب که در خرابه سر آمد میان مان
چون عمه‌ام رقیه خمیدم به کودکی
با کعب نی لباس همه پاره پاره شد
بدتر ز اهل شام ندیدم به کودکی
یک سرخ مو ز قافلۀ ما کنیز خواست
این را به گوش خویش شنیدم به کودکی
در مجلس شراب که شخصیتم شکست
من آستین صبر جویدم به کودکی
تاج امامت است به روی سر شما
خیل ملائکند به دور و بر شما
قربان چهره‌ات که تجلی مصطفاست
قربان آن صلابت چون حیدر شما
سحر مکه صفای دگری پیدا کرد
ناله سوخته دل‌ها، اثری پیدا کرد
کعبه می‌خواست که دل را ز بتان پاک کند
دید فرزند خلیل و جگری پیدا کرد
برخیز ای جوان! سر خود بر زمین مکش
تو زخم دیده‌ای، پر خود بر زمین مکش
ای مادری‌تر از همه، کم دست و پا بزن
پهلو شبیه مادر خود بر زمین مکش
عده‌ای بی سر و پا دور و برش خندیدند
پاسخ ناله و سوز و جگرش، خندیدند
مادری بود و جوان مرگ شد و آخر کار
همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند
بار بلا به شانه کشیدم به کودکی
از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی
از خیمه‌گاه تا ته گودال قتلگاه
دنبال عمه‌هام دویدم به کودکی
آن شب که درمقابل من عمه را زدند
فریاد الفرار شنیدم به کودکی
عمه اگرچه درهمه جا شد سپر ولی
من ضرب دست شمر چشیدم به کودکی
آن شب که در خرابه سر آمد میان مان
چون عمه‌ام رقیه خمیدم به کودکی
با کعب نی لباس همه پاره پاره شد
بدتر ز اهل شام ندیدم به کودکی
یک سرخ مو ز قافلۀ ما کنیز خواست
این را به گوش خویش شنیدم به کودکی
در مجلس شراب که شخصیتم شکست
من آستین صبر جویدم به کودکی
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
