تقویم، روی صورتش چشم تری دارد

ماهِ محرم حس و حال دیگری دارد

سر وا نخواهد کرد این بغضِ گره خورده

در حنجرش حتما کلافِ بی سری دارد

انگار از قلب قلم­‌ها خون سرازیر است

هر جا مرکب دانِ سرخی جوهری دارد

ظهر دهم با دستِ لرزان زود می­چیند

چشمی که روی شاخه سیبِ نوبری دارد

این سرزمینِ سرخ جای قلب، در مشتش

آتشفشانِ مانده در خاکستری دارد

تشنه­ است دنیا، با علم راهی کند امروز

هر سینه­‌ای در خود دلِ آب‌­آوری دارد

بیداد را با خطبه­‌هایش می‌کشد بر بند

در کوفه‌­هایِ دهر، هر کس خواهری دارد

از عمق رگ­‌هایم صدای کهف می­‌آید

قرآنِ بی‌­سر، روی قلبم منبری دارد

بن­‌بست و دور افتاده دیگر نیست در دل‌­ها

آن کوچه‌­ای که رو به عاشورا دری دارد

مختار باید بود، پس بی­‌وقفه برخیزد

مردی که در دست و زبانش خنجری دارد

شیرازه می‌خواهد به دستِ نینوایی­‌ها

تاریخ اگر در کوله­‌بارش دفتری دارد

از کعبه صوت «یالثارات الحسین» آمد

پر وا کند هرکس که در چنته پری دارد