خورشید پشت ابر، نشانی به ما بده
ای ماه، مژدۀ رمضانی به ما بده
مثل نسیم صبح از اینجا گذر کن و
باد صبای مشک فشانی به ما بده
بی کس تر از همیشه رساندیم خویش را
آواره‌ایم، جا و مکانی به ما بده
از بس که در پی همه غیر از تو بوده‌ایم
از پا نشسته ایم، توانی به ما بده
از سفره‌ای که وقت سحر پهن می‌کنی
مانده غذا و خوردۀ نانی به ما بده
با روضۀ حسین نفس تازه می‌کنیم
روضه بخوان دوباره و جانی به ما بده
چنانکه درد ز مرهم جدا نخواهد شد
غم از نگاه تو یکدم جدا نخواهد شد
محرم و صفر و فاطمیه، نه هر روز
دل تو لحظه‌ای از غم جدا نخواهد شد
از آن زمان که خدایم سرشت تا باشم
نوشت تا که فقط عاشق شما باشم
نوشت با همه کس غیر تو غریب شوم
نوشت تا که فقط با تو آشنا باشم
ای روزهای تار، ای شب‌های دور از ماه
ای بیقراری‌های دائم با دلم همراه
ای بغض‌هایی که می‌آیید از سفر ناگاه
باری اگر شوق سفر دارید، بسم الله
بازم شب قدره و بیقراری
غلط می‌خوره رو گونه‌های خیسم
بازم شب قدره و حاجتام و
یکی یکی با گریه می‌‌‌نویسم
خورشید پشت ابر، نشانی به ما بده
ای ماه، مژدۀ رمضانی به ما بده
مثل نسیم صبح از اینجا گذر کن و
باد صبای مشک فشانی به ما بده
بی کس تر از همیشه رساندیم خویش را
آواره‌ایم، جا و مکانی به ما بده
از بس که در پی همه غیر از تو بوده‌ایم
از پا نشسته ایم، توانی به ما بده
از سفره‌ای که وقت سحر پهن می‌کنی
مانده غذا و خوردۀ نانی به ما بده
با روضۀ حسین نفس تازه می‌کنیم
روضه بخوان دوباره و جانی به ما بده
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
زیبا بود ، تشکر