ایثار تا حدِّ گذشت از خویشتن بود

 دریاتر از دریا دل یک شیرزن بود

گر چه نبی از مکه بیرون شد غمی نیست  

هر جا خدیجه بود، بهتر از وطن بود

 دلگرمی پیغمبران بودن ثواب است  

پاداش خیرش مادر زهراشدن بود  

آنقدر از دارایی‌اش خرج خدا شد

حتی دم مرگش دریغ از یک کفن بود  

با فاطمه چشمان پیرش درد دل کرد  

در اشک‌هایش حسرت یک پیرهن بود  

گویا خدا می‌خواست که روضه بخواند  

وقتی کفن آمد برای پنج تن بود  

آری، کفن تقسیم شد اما کم آمد  

حرف از غریبی بود که بعد ازحسن بود  

جبریل با گریه گریز کربلا زد

حرف از تنی زخم و چهل شمشیرزن بود

 حرف از زنی، که دید بر تن سر نمانده

سرهیچ، جای بوسه‌ای دیگر نمانده