باز هم آسمان این خانه شب پر رفت و آمدی دارد
باز هم کوچۀ بنی‌هاشم بوی عطر محمدی دارد
در شبستان زلف تو ترسا، خال بر گونۀ تو هندوکش
طاق زیبای ابرویت محراب، وه که لیلا چه معبدی دارد
کار چشم تو مبتلا کردن، خاک را با نظر طلا کردن
این زلیخای نفس ما یوسف! عاشق توست هر بدی دارد
خَلق تو خُلق تو تعالی الله!، چه شکوهی است در تو یا الله!
این علی تا که می‌رسد به خدا، صلوات محمدی دارد
زدن نداره
دختری که رمق به تن نداره
راه می‌رم آروم
این پا که نای دویدن نداره
با نان و خرما می‌رسی، من هم یتیمم
اما نه خرما، مست دستان کریمم
می‌زد به پایت بوسه لب‌های مدینه
ای خوش به حال نیمه شب‌های مدینه
من از مشهد، من از تبریز، از شیراز و کرمانم
من از ری، اصفهان، از رشت، از اهواز و تهرانم
نمی‌دانم کجایی هستم، اما خوب می‌دانم
هوایی هستم و آواره‌ای در مرز مهرانم
می‌روی با فرق خونین پیش بازوی کبود
شهر بی زهرا که مولا! قابل ماندن نبود
با وضو آمد به قصد لیله الفرقت، علی!
ابن ملجم در شب احیاء چه قرآنی گشود
مسجد کوفه کجا، پشت در کوچه کجا
ضربت کاری که خوردی، یا علی! آن ضربه بود
باز هم آسمان این خانه شب پر رفت و آمدی دارد
باز هم کوچۀ بنی‌هاشم بوی عطر محمدی دارد
در شبستان زلف تو ترسا، خال بر گونۀ تو هندوکش
طاق زیبای ابرویت محراب، وه که لیلا چه معبدی دارد
کار چشم تو مبتلا کردن، خاک را با نظر طلا کردن
این زلیخای نفس ما یوسف! عاشق توست هر بدی دارد
خَلق تو خُلق تو تعالی الله!، چه شکوهی است در تو یا الله!
این علی تا که می‌رسد به خدا، صلوات محمدی دارد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
