قد برافرازید یک میدان شجاعت پیش روست
پرده بردارید، صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان! در معبدِ آزادگی
تا نماز آرید، محرابِ عبادت پیش روست
عقل می‌لافد: حریفان تیغ در خون شسته‌اند
عشق می‌گوید: نظرگاهِ شهادت پیش روست
عقل می‌لافد که بال خسته را پرواز نیست
عشق می‌گوید که اوجی بی نهایت پیش روست
دوستی را پاس می‌دارم که در هُرم کویر
سایه ساری در گذرگاهِ محبت پیش روست
سبز می‌مانم، که درحال و هوای رُستنم
تشنه می‌رویم، که بارانِ طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسین
با تو باید آشنا باشم، که غربت پیش روست
شعر من، ای آسمانی حال من
ای سکوت و شور و قیل و قال من
خسته منشین در حریم وصل یار
نشئهای، از جام مشتاقی بیار
یک فروغ و آن همه رخسار، روی نیزهها
شد تماشایی خدا، انگار روی نیزهها
می طپد پیش نگاه مردۀ نامردان
عشق صد آیینه در تکرار روی نیزهها
تو مثل آن گل سرخی، که تازه وا شده است
وغنچه غنچه در این دشت، رو نما شده است
تو اولین قدم سبز، روی دشت بهار
تو مثل طفل نسیمی، که تازه پا شده است
ام البنینم بحر گوهرپرور اَستم
شیر خدا را بعد زهرا همسر اَستم
اینم همه از همّت بخت بلند است
آئینهدار آفتاب انور اَستم
قد برافرازید یک میدان شجاعت پیش روست
پرده بردارید، صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان! در معبدِ آزادگی
تا نماز آرید، محرابِ عبادت پیش روست
عقل می‌لافد: حریفان تیغ در خون شسته‌اند
عشق می‌گوید: نظرگاهِ شهادت پیش روست
عقل می‌لافد که بال خسته را پرواز نیست
عشق می‌گوید که اوجی بی نهایت پیش روست
دوستی را پاس می‌دارم که در هُرم کویر
سایه ساری در گذرگاهِ محبت پیش روست
سبز می‌مانم، که درحال و هوای رُستنم
تشنه می‌رویم، که بارانِ طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسین
با تو باید آشنا باشم، که غربت پیش روست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
