ناگهان زمزمه‌ای در صف دشمن پیچید
عطر یاس و سمن و لاله و سوسن پیچید

همه گفتند نبی گشته کفن پوش حسین
زره کرده به برش چون احد و بدر و حنین

ما و شمشیر کشیدن به رهش، نیست درست
ما و غارت شدن پیرهنش نیست درست

ناگهان نعره برآورد کسی کای لشگر
آن جوانی که زند طعنه به صد شمس و قمر

نام او هست علی، گرچه به صورت نبوی است
اکبرست در لقب و پور حسین بن علی است

تا که او گفت علی، یکسره شمشیر شدند
یادشان بود که روزی زمین گیر شدند

همه از بغض علی رو به علی آوردند
چه بگویم که چه بر روز علی آوردند