قد بر افرازید! یک عالم شقاوت پیش روست
پرده بردارید! صد آیینه حیرت پیش روست

ای حسینی مشربان! در معبد آزادگی
تا نماز آرید،  محراب عبادت پیش روست

عشق می‏‌نالد: حریفان،  تیغ در خون شسته‌‏اند
عشق می‏‌غرد: نظرگاه شهادت پیش روست

عقل می‏‌گوید که: بال خسته را پرواز نیست
عشق می‏‌بالد که: اوجی بی ‏نهایت پیش روست

دوستی را پاس می‏‌دارم که در هُرم عطش

سایه‏‌ساری در گذرگاه محبّت پیش روست

سبز می‏‌مانم که در حال و هوای رُستنم
تشنه می‏‌رویم،  که باران طراوت پیش روست

ای تمام مهربانی در نگاهت یاحسین!
با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست