این چه نواست، وز کجا می‌‌آید؟

کاین نغمه به گوش آشنا می‌‌آید

یا رب چه غبار دلنشینی است که باز

بر لوح دل از خاطره‌ها می‌‌آید؟

این کیست، که از قصۀ پر غصه او

غم‌های دگر، به انتها می‌‌آید؟

این کیست، که بر پردۀ دل چنگ زند

کز شور غمش، دل به نوا می‌‌آید؟

این کیست، که از شتاب چرخ عمرش

گرد غم و طوفان عزا می‌‌آید؟

این کیست، که از شعار آزادی او

بر گوش مجاهدان، ندا می‌‌آید؟

این کیست، که هر کس شنود نامش را

با چشم تر و، نوحه سرا می‌‌آید؟

این کیست، که هر جا گذرد، همچو بهار

بوی گل سرخ، از فضا می‌‌آید؟

این کیست، که حج خویش، ناکرده تمام

لبیک به لب، به نینوا می‌‌آید؟

خون در دل عاشقان حق می‌‌جوشد

یک لاله عذار حق نما می‌‌آید

از شهر نبی، مسافری سرگردان

با قافله‌اش، به کربلا می‌‌آید

این عاشق سرگشته، حسین است، حسین

کاینجا به مشیت خدا می‌‌آید

این ذبح عظیم است، که از بیت خدا

با جمله عزیزان به منا می‌‌آید

اکبر به شتاب، از پی ثار الله

با قلب حسین، پا به پا می‌‌آید

قاسم که درین سفر به جای حسن است

آید به نظر که مجتبی می‌‌آید

عباس به پاس محمل خواهر خویش

چون سایۀ زینب، ز قفا می‌‌آید

گر جنگ و ستیز است، خدایا، در پیش

پس دختر زهرا به کجا می‌‌آید؟

کس نیست حسانا که بپرسد ز رباب:

با اصغر شش ماهه چرا می‌‌آید؟