برای رسیدن به مقام یاری امام، لاجرم از شناخت فضائل و ویژگی‌های یاران سیدالشهدا (ع) هستیم.

از جمله مدافعان واقعه غدیر «عبدالرحمن» بود که گفت: من از پیامبر (ص) شنیدم که فرمود: «خداوند ولی من است و من ولی مومنانم. پس هر کس من مولای او هستم، این علی مولای اوست.»

حجاج از ابتدای حرکت امام از مکه تا کربلا همراه و هم رکاب ایشان بود. برای همراهی با سیدالشهدا هم به مکه رفت و از مکه تا کربلا همره و موذن مولایش بود

عبدالله سه روز قبل از امام حسین (ع) متولد شد. مادرش دایه امام حسین (ع) بود و به همین دلیل عبدالله را برادر رضاعی آن حضرت نامیده‌اند.

قیس برای سومین بار به‌عنوان سفیر امام حسین (ع) میان مکه و کوفه انتخاب شد. او در این مأموریت حامل نامه‌ای بود که سیدالشهدا (ع) خطاب به سران کوفه نوشتند

این دو برادر با سپاه عمر سعد برای جنگ با امام حسین (ع) راهی کربلا شدند. بعد از ظهر عاشورا هنگامى که تمام یاران امام به شهادت رسیدند و  سیدالشهدا (ع) فریاد یاری طلبی سر دادند ....

یزیدبن زیاد در روز عاشورا سوار بر اسب خود می‌جنگید و وقتی اسبش پِی شد، به خیمه‌ها برگشت، مقابل خیمه و در برابر امام حسین (ع) روی زانو نشست و صد تیر به سوی لشکر عمر سعد پرتاب کرد.

آنچه در رویداد کربلا و عاشورا گذشت مـجموعه‌ای گـرانقدر در شـناخت راه‌ها و انتخاب‌هاست و آنچه مسلم بن عـقیل (ع) در حـساس‌تـرین زمان و مکان برگزید، نمونه‌ای والا در انتخاب‌گری اخلاق‌مدارانه در مدرسۀ حسینی است .

زهیر هنگامی که از تصمیم قطعی سپاه کوفه به جنگ با سید الشهدا (ع) مطلع شد، از سپاه عمر سعد جدا شد و به یاران امام حسین (ع) پیوست.

«اسلم بن عمرو» در جریان ورود مسلمانان به ایران به اسارت گرفته و به کوفه برده شد. پس از شهادت امام حسن (ع)، توسط سیدالشهدا (ع) خریداری و سپس آزاد شد و به فرزند بزرگوارشان امام سجاد (ع) بخشیده شد.