کرب و بلا: آنچه در دوران زندگی تا شهادت حضرت حسین بن علی (ع) رخ داده است را در کتابها و منابع مختلف میتوان سراغ گرفت. اما بیان این وقایع از زبان خود حضرت، روایتی دیگرگونه از آن مقطع تاریخی است. گویی خواننده را از امروزش به سال 60 هجری میکشاند. مانند آنچه «حجتالاسلام محمد محمدیان» در کتاب «حسین از زبان حسین» برای خوانندگان خود روایت میکند.
درباره کتاب
کتاب حسین از زبان جسین (ع)، بیانی روایتگونه و خاص پیرامون زندگانی سیدالشهدا (ع) از زبان ایشان است. حجتالاسلام محمدیان در مقدمه اثر خود بر ضرورت حراست از معارف عاشورایی تاکید نموده و مینویسد: «.... و امروز اگر ارتباط قلبی ما با امام حسین(ع) برقرار است، اگر محبت امام و شهیدان کربلا در عمق وجود ما نشسته است، اگر عشق به حسین و یاران باوفایش دلهای ما را تسخیر کرده است و یاد و خاطره حوادث کربلا سرشک از دیدگان ما جاری میسازد.... پس مسئولیتی بزرگ در برابر حفظ این میراث عظیم در پیش روی ما و وظیفهای خطیر برای مراقبت از معارف عاشورایی و تاریخ کربلا متوحه ماست.
این کتاب تا کنون چهاربار تجدید چاپ شده و توسط انتشارات نشر معارف با قیمت 40000 هزار تومان در کتابفروشیهای سراسر کشور قابل دریافت است.
درباره نویسنده
«حجتالاسلام محمد محمدیان» در سال 1336 متولد شد. دارای تحصیلات حوزوی است. وی علاوه بر تالیف کتاب، مسئوولیتهای مختلفی را نیز عهدهدار بوده است. مسئول امور ارتباطات نهاد رهبری، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بخشی از سمت های محمدیان است. وی چندین سال نیز ریاست نهاد رهبری در دانشگاه ها را بر عهده داشت.
محمدیان پیش از تألیف این کتاب، شرح زندگانی امیرالمومنین علی (ع) را در قالب کتاب «علی از زبان علی» تالیف کرده بود، حالا در این اثر سیر زندگانی حضرت سیدالشهدا (ع) از دوران تولد تا شهادت و حوادث بعد از واقعه کربلا را از زبان خود حضرت روایت کرده است.
وی برای تألیف کتاب حسین از زبان حسین (ع)، بیش از 100 منبع اصلی از کتابهای شیعه و سنی قبل از قرن هفتم را بررسی و تلاش کرده است از منابع کاملا معتبر برای نگارش این اثر استفاده نماید.
بازخوانی کتاب
کتاب حسین از زبان حسین (ع) مشتمل بر هشت فصل است که هر فصل عناوین مختلفی را در بر میگیرد. فصل اول کتاب به «دوران رسول خدا (ص)» اختصاص دارد که شامل عناوینی از جمله «دامان رسول خدا (ص)»،«سرشک رسول خدا»، «جانشینی رسول خدا» و «گوهرهای یادگاری از رسول خدا» است.
حجتالاسلام محمدیان در فصل دوم با عنوان «دوران امیرالمؤمنین (ع)»، به بررسی حوادث بعد از رحلت رسول خدا تا شروع امامت حضرت میپردازد. نویسنده در بخشی از این فصل ذیل عنوان «سوالاتی از امیرالمومنین (ع)»، تلاش نموده است به طرح مباحثی از جمله آداب معاشرت و رفتار اجتماعی، سکوت سازنده، مراقبت همراه با اخلاق و صداقت، ارتباط بین مردم و کارگزاران حکومنی و ... بپردازد.
فصل سوم کتاب به دوران امام حسن مجتبی (ع) اختصاص دارد. محمدیان در این فصل ابتدا موضوع صلح امام حسن (ع) را از زبان سیدالشهدا (ع) مطرح کرده و در ادامه برخورد قاطع امام مجتبی (ع) با مروان و سپس جریان شهادت ایشان را شرح داده است.
نویسنده در فصل چهارم با عنوان «دوران امامت امام حسین (ع)» قضایای بعد از شهادت امام محتبی (ع) و دوران خلافت معاویه و نیز موضوع بیعت گرفتن با یرید به عنوان ولیعهد را به تفصیل شرح داده است. «روشنگری درباره حزب بنیامیه»، «اجتماع بزرگ منا»، «مقابله با سیمای معاویه» و ... از دیگر عناوینی هستند که در این فصل بدان پرداخته شده است
آغاز مبارزه آشکار با حاکمیت اموی موضوعی است که حجتالاسلام محمدیان در قالب پنجمین فصل کتاب آن را مطرح کرده و ذیل این عنوان، حوادث پیش از تصمیم امام مبنی بر خروج از مکه و حرکت به سمت کوفه را بیان نموده است.
سپس در ادامه همین بحث و در فصل هفتم کتاب با عنوان «از مکه تا کربلا» سیر آغاز حرکت امام و اتفاقات طول سفر ایشان از مکه تا کربلا، ورود به صحرای کربلا و رویارویی با سپاه حر را شرح داده است.
«و تو چه میدانی چیست کربلا» عنوانی است که نویسنده کتاب حسین از زبان حسین (ع)، برای فصل هشتم کتاب خود انتخاب کرده و وقایع ورود به کربلا، محاصره فرات و روز تاسوعا، شب عاشورا، خطیههای روز عاشورا تا آعاز جنگ و شهادت یاران و جوانان بنیهاشم را برای خواننده روایت کرده است.
پایان بخش مباحث کتاب دربردارنده حوادث بعد از شهادت امام حسین (ع) است. نویسنده در این بخش به تبیین حوادث بعد از شهادت، بازگشت اسب بی سوار و سپس غارت خیمهها و خاطره تلخ دختر امام از وداع و شهادت بیان نموده است.
برگی از کتاب
«ابن وهب» همراه با مادر و همسرش در جمع یارانم بود. در روز عاشورا با شجاعت و شهامت تمام میجنگید و شور فوقالعادهای برای شهادت نشان میداد. یک مرحله سوی خیمهها بازگشت و از مادرش پرسید ایا از دیدن رشادت و شجاعت از من راضی شدی ؟ مادرش در پاسخ گفت تا در مقابل حسبن بن علی کشته نشوی راضی نمیشوم. ص 206.