کرب و بلا: تمام افرادی که قبل از نهضت عاشورا، در مسیر کربلا، واقعه عاشورا و حتی بعد از آن به فبض شهادت در راه حسین بن علی (ع) نائل آمدند، اگرچه از نظر نسب و قرابت متفاوت از هم بودند، عده‌ای از بنی‌هاشم بودند و گروهی اهل مدینه، برخی از ابتدای راه با امام بودند و بعضی نیز در آستانه واقعه عاشورا از لشکر عمر سعد خود را به سپاه سیدالشهدا (ع) رساندند، با این وجود تمام اینان در زمره اصحاب الحسین (ع) قرار گرفته‌اند و سعادت ابدی و سلام انبیاء و اولیاء الهی نصیبشان شد.
اما اگر کمی خاص‌تر به مسئله یاری امام حسین (ع) نگریسته شود، ضرورت فهم و درک رسیدن به مقام یاری امام آشکار می‌شود و این مهم که برای رسیدن به این مقام، لاجرم از شناخت فضائل و ویژگی‌های یاران سیدالشهدا (ع) هستیم تا بواسطه تمسک به این فضائل و آراستن خود به این ویژگی‌ها بتوانیم در عصر حضور امام غائب، فرصت نصرت حضرت را بر خود هموار سازیم.
در این راستا قصد داریم در سلسله مطالبی مروری داشته باشیم بر برخی از فضائل یاران و اصحاب امام حسین (ع). از جمله این فضائل؛ شناخته شده بودن یاران شهید حسین بن علی (ع) پیش از شهادت‌شان است و اینکه نام این اصحاب در لوح محقوظ ثبت بوده، نه یک نفر کم می‌شد و نه یک نفر زیاد می‌شد.1
صاحب کتاب شریف «بحارالانوار» از ابن شهرآشوب نقل می‌کند که «عنف بن عباس در تأیید نهضت امام حسین (ع) چنین می‌گوید: اصحاب و یاران امام از قبل معین و مشخص بودند، به گونه‌ای که نه یک نفر کم و نه یک نفر زیاد می‌شد. ما آنها را قبل از شهادت‌شان به نام می‌شناختیم.2
محدث قمی نیز در «نفس‌المهموم» از قول جناب محمدبن حنفیه می‌نویسد: نام یاران امام حسین (ع) همراه با نام پدران‌شان به صورت نوشته موجود است.3
___________________________________________________________________
پی‌نوشت‌ها:
1- خصائص العباسیه، آیت‌الله محمدابراهیم کلباسی نجفی، ص 142.
2- بحارالانوار، ج44، ص 185.
3- نفس المهموم، ص 137.
