کرب و بلا: در طول تاریخ حکومت‌داری اسلامی، ولی و امام هر زمانی مأمور به حراست و احیاء شرع و دین خداست و در این مسیر، نیازمند انتخاب عناصر سازنده و افرادی است که به طور تام و تمام امام را تا رسیدن به هدف نهایی یاری رسانند.
جناب مسلم بن عقیل (ع) از طرف امام حسین (ع) برای ماموریتی انتخاب شده بود که زمینه‌ساز یک نهضت تاریخی و انسان‌ساز بود.
امام مسلم را برگزید، زیرا به خوبی می‌دانست در انجام این ماموریت نیاز به فرستاده‌ای است که دارای سرعت عمل، شجاعت و بصیرت باشد، از سوی دیگر علاوه بر رساندن نامه‌ها می‌بایست توانایی آماده نمودن شهر کوفه و مردم شهر را برای یک قیام تاریخی داشته باشد.
مسلم (ع) تنها یک سفیر نبود، او در شهر کوفه به منزله امام بود و اطاعت از او به مثابه اطاعت از حسین بن علی (ع). تصویر ماجرای اعزام جناب مسلم به کوفه برای انجام یک ماموریت تاریخی در بستر قرآن تداعی عبارت «رَجُلٌ یَسْعَى» سوره مبارکه «یس» است؛ آنجا که خداوند چنین می‌فرماید: «وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِینَهِ رَجُلٌ یَسْعَى قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِینَ»1
مسلم همان فرستاده‌ای است که برای ابلاغ پیام امام و بیان حقانیت روش و هدف ولی خدا به شهر آمده بود و بواسطه سرعت عمل او، اتفاق مهم یعنی رسیدن فرستاده حسین بن علی (ع) به شهر کوفه پیش از رسیدن نماینده یزید صورت گرفت. اتفاقی که می‌توانست سرنوشت جامعه اسلامی را به نفع جبهه حق تغییر دهد، اگر مردم حساب فرستاده ولی خدا را از خود او جدا نمی‌کردند و با بصیرت سخن مسلم و دعوت او را به معنای سخن و دعوت سیدالشهدا (ع) می‌پنداشتند. اما داستان حضور مسلم بن عقیل در کوفه به گونه‌ای دیگر رقم خورد و همان افرادی که چشم به راه امام خود بودند، فرستاده و امین او را به دست دستگاه خلافت سپردند.
شهادت مسلم بن عقیل (ع) تکرار قتل انبیائی است که بر اثر کج فهمی خواص جامعه در شناخت صحیح حق و باطل رخ داد و تاریخ را به سمتی سوق داد که فاجعه عاشورای سال 61 هجری رفم بخورد.2
_____________________________________________________________
پی‌نوشت:
1- سوره مبارکه یس، آیه 20.
2- برداشتی از کتاب روایت قرآن از چهره‌های کربلا، کاظم حاجی رجبعلی، صص 17-21.
