کرب و بلا؛ اغلب روایات تاریخی در باب حادثه عاشورا به جز معدودی انگشت‌شمار، یا به زبان عربی هستند و یا در برگردان به زبان فارسی از نثری ساده و روان بی‌بهره بوده و شیوه و اسلوبی ثقیل و باتکلف را در بیان جزء به جزء واقعه برگزیده‌اند.
در چنین اوضاع و احوالی اغلب مخاطبان حتی با شور و اشتیاقی که ممکن است به متون تاریخی داشته باشند، اما به جهت لحن و سبک خاص نوشتاری این قبیل کتب و تراجم آن، ارتباط خوب و مؤثری را قادر نیستند با ادبیات به کار رفته در این آثار برقرار سازند.
درست در چنین شرایطی است که به یک واسط ادبی نیاز پیدا خواهیم کرد تا برحسب علاقه و دغدغه‌مندی، آن منبع تاریخی را با دقت مورد مداقه قرار دهد و از آن متنی را استخراج کند که ادبیات آن نزدیک به محاورات و ادبیاتی باشد که قابل فهم و دریافت سریع از سوی مخاطبان امروزی است.
یاسین حجازی در کتاب «آه» این کار را به انجام رسانده است و این کتاب را که حاصل بازخوانی و ویرایش مقتل «نفس‌المهموم» شیخ عباس قمی است را به نثری روان و قابل فهم برای مخاطب معاصر پدید آورده است.
«آه» روایت خود را منطبق با محتویات کتاب مرجع خود از مرگ معاویه آغاز می‌کند و آن را با شیوه‌ای استقرایی و مرحله به مرحله تا وقایع بعد از عاشورا نیز ادامه می‌دهد در نتیجه باید محتوای این کتاب را شامل گستره‌ای از وقایع پس از بیعت مردم تا بازگشتن خاندان اهل بیت (ع) از شام به مدینه محسوب کرد.
نثر این کتاب همانطور که گفته شد بدون تکلف و عاری از به کار بردن هر گونه سجع و واژگان ثقیل ادبی به شیوه‌ای محاوره‌ای و روزنامه‌ای به نگارش درآمده است، به شکلی که مخاطب در مواجهه با آن، گویی گزارشی خبری از یک واقعه‌ای که در نزدیکی او به جهت زمانی و مکانی روی داده است را مطالعه می‌کند.
یاسین حجازی درباره نحوه رویکردش به کتاب «نفس‌المهموم» و بازخوانی و بازنویسی آن در قالب کتابی موسوم به «آه» گفته است: «من در این بازخوانی، خط حادثه را پررنگ کردم و به ترتیب و توالی وقوع حادثه‌ها دقت کردم و گشتم تا آدم‌هایی که اسمشان در اول حادثه یک چیز بود و در اثنای حادثه یک چیز و در انتهای حادثه چیزی متفاوت را یکی کنم و نقل‌های پراکنده در جای جای کتاب را تجمیع کردم تا نقل معقول‌تر و مشهودتر را آورده و به این وسیله تاریخ توالی آنها را با سایر مقاتل همخوان کنم.»
کتاب «آه» نخستین بار سال 97 از سوی نشر جام طهور به چاپ رسید و روانه بازار شد.
