کرب و بلا: تنی چند از اصحاب شهید امام حسین (ع) افرادی بودند که سال‌های پیش از واقعه کربلا، در رکاب امیرمومنان (ع) بوده و در زمره صحابه آن امام همام به شمار می‌آمدند.
یکی از صحابی حضرت علی (ع) که خود را به کاروان سیدالشهدا (ع) رسانید و تا آخرین نفس، در رکاب امام جنگید و بر عهد خود ماند «بشر بن عمرو بن احدوث حضرمی کندی» است. در مقاتل مختلف از او به نام‌های «بشر بن عبدالله»، «بشیر بن عمر» و «بشر بن عمرو» نیز نام برده شده است.1 بشیر از اهالی حَضرَمَوت، از قبیله بنی کنده است. حضرمی قبیله‌ای از قحطانیه در ناحیه حضرموت است.
نقل است که در شب عاشورا برای بشیر حضرمی خبر آوردند که پسرت در مرز ری اسیر شده است. او گفت: خود را به پناه خدا می‌برم، هیچ دوست نداشتم که او اسیر باشد و من زنده بمانم. هنگامی که امام حسین (ع) از این ماجرا با خبر شد، به بشیر فرمود: بیعتم را از تو برداشتم، بر و برای رهایی فرزندت تلاش کن. اما بشیر نپذیرفت و در پاسخ خطاب به امام عرض کرد: سزاوار است که درندگان بیابان مرا زنده زنده بدرند، اگر شما را رها کنم و آسوده‌خاطر باز گردم. هرگز چنین نخواهم کرد.2
امام سپس پنج جامه برد به ارزش هزار دینار به بشیر دادند و فرمودند: حسین (ع) فرمودند: این لباس ها را به پسرت محمد – که همراه وی بود- بده تا برای آزادی برادرش استفاده کند. او بخشش امام حسین (ع) را پذیرفت و فرزند خود را مأمور رهایی برادرش نمود.3
در خصوص زمان و نحوه شهادت او چند روایت وجود دارد؛ برخی مقاتل و منابع تاریخی از بشیر به عنوان شهدای حمله نخست ذکر شده است 4 اما به نقل «ابن شهرآشوب» وی تا اخرین ساعات جنگ همراه امام بود.5 این نکته در رجزهای منسوب به او نیز قابل اثبات است.
بنا به نقلی دیگر بشیر و «سُوَیدِ بن عمرو بن ابی مطاع» تا آخرین ساعات جنگ همراه امام و زنده بودند، بشیر هنگام عزیمت امام حسین (ع) به میدان، بر امام سبقت گرفت و پس به میدان رفت و پیش از امام حسین (ع) به شهادت رسید. 6 در زیارت ناحیه مقدسه به وی با این عبارت «السَّلَامُ عَلَى بَشِیرِ بْنِ عَمْرٍو الْحَضْرَمِی» یاد شده است.7
در دانشنامه تخصصی امام حسین (ع) با نام «ویکی حسین» با شهدای کربلا از جمله بشر بن عمرو این صحابی گرانقدرسیدالشهدا (ع) بیشتر آشنا شوید.
.
-------------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1- با کاروان حسینى، جلد 4، صفحه 135، ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، 1387 ش. ص 103.
2- بحارالانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمدباقر، ج 44، ص 394.
3- ترجمه الامام الحسین، ص 71؛ مقاتل الطالبیین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، ترجمۀ هاشم رسولی محلاتی، تهران: ص 78.
4- وسیله الدارین، صفحه 94
5-ذخیره الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه، 1345 ﻫ ق.
6- نهضت امام حسین (ع) و قیام کربلا، ص 308.
7- المزار، صفحه 152- إقبال الأعمال، جلد2، صفحه 714.
