به گزارش کرب و بلا، ناحیه طبرستان یا مازندارن کنونی از دیرباز مهد و محفل اقوام گوناگون محب و دوستدار خاندان اهل بیت (ع) و دلسوخته سیدالشهدا (ع) و مصیبتی که بر ایشان و خانواده‌یشان روا داشته شد، است.
این دیار خاستگاه بسیاری از آئین‌های محلی، بومی، ملی و مذهبی است که بخشی از آن در موسم محرم و مصادف با سالروز قیام اباعبدالله‌الحسین (ع) برگزار می‌شود.
از جمله این آئین‌های سنتی و پرآوازه مازندارن ویژه این ایام، «کرب‌زنی» است که به ویژه در دهه نخست ماه محرم اجرا می‌شود و در واقع کرب، تکه چوبی است تراشیده به اندازه کف دست که سطح بیرونی آن صاف است و با استفاده از بندی که در پشت آن قرار دارد به پشت دست می‌افتد.
معمولاً یک جفت کرب در دستان قرار می‌گیرد که با کوبیده شدن آنها به هم‌نوایی تولید می‌شود که بیانگر ناله جمادات و زمین بر حسین (ع) و یاران آن حضرت است.
نوحه خوانده شد در مراسم کرب‌زنی، 21 ضرب نام دارد که از تک‌ضرب آغاز شده و همینطور رو به بالا ادامه پیدا می‌کند تا 21 ضرب کامل شود و گروهی که در اصل میاندار هستند در وسط دایره کرب‌زنی قرار گرفته و وقتی مداح به ضرب بیست و یک می‌رسد در حرکتی هماهنگ از زمین جسته و در هوا کرب می‌زنند.
در اصل کرب‌زنی در دسته‌جات عزاداری خطه مازندران ما به ازای سینه‌زنی است و دسته عزادار با استفاده از کرب و هم آوایی آنها با یکدیگر صوت جذاب و غریبی را ایجاد می‌کند که همراهی آن با نوای مداح احساسات و عواطف عزاداران را در مصیبت سیدالشهدا (ع) برمی‌انگیزد.
متأسفانه امروزه کمتر ردپایی از آئین «کرب‌زنی» را می توان در مازندران سراغ گرفت و به غیر از چند روستا از توابع این استان دیگر این آئین در مراسمات عزاداری خطه مازندران مرسوم نیست.
