به گزارش کرب و بلا، شبث از جمله مخالفان عثمان بود و در جنگ صفین به عنوان یکی از فرماندهان سپاه امام علی (ع) حضور داشت و البته بعدها در مسیر حرکت به سوی نهروان، به خوارج پیوست اما مجدد با سخنان امام علی (ع) برگشت و فرماندهی قسمتی از سپاه را در جنگ نهروان به دست گرفت. نکته جالب توجه که او در زمان زیاد بن ابیه  به عنوان والی کوفه ، علیه حُجْر بن عَدی نیز شهادت داد.

در جریان واقعه کربلا، از جمله کسانی بود که به امام حسین(ع) نامه نوشت و از آن حضرت خواست تا به کوفه بیاید.(ابن اثیر، الکامل، ج4، ص20، 31؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج3، ص158؛ طبری، تاریخ، ج5، ص353) اما همینکه  ابن زیاد بر کوفه مسلط شد، تغییر موضع داد و در پراکنده کردن اهالی کوفه از اطراف مسلم نیز نقش به سزایی داشت. کار به آنجا رسید که با انکار نامه‌نگاری برای دعوت از امام حسین (ع) فرماندهی نیروهای پیاده سپاه عمر بن سعد در واقعه عاشورا را به عهده گرفت هر چند که چون بیم از رسوایی داشت را برعهده داشت کمتر خود را در کارزار نشان داد و نقل است که در ابتدا خود را به تمارض زد تا در جنگ شرکت نکند.( دینوری، اخبارالطوال، ص254؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج3، ص178).

با وجود آنکه او در واقعه عاشورا نسبت به برخی اعمال و رفتار شنیع سپاهیان کوفه در شهادت و هتک حرمت شهدای کربلا زیان به سرزنش داشت (بلاذری، انساب‌الاشراف، ج3، ص187؛ طبری، تاریخ، ج5، ص422؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج4، ص60) اما نکته جالب توجه اینکه پس از واقعه عاشورا، به شکرانه شهادت امام حسین(ع)، مسجدش در کوفه را تجدید بنا کرد.(ابن‌اثیر، الکامل، ج4، ص69؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج3، ص194؛ طبری، تاریخ، ج5، ص439).

پس از واقعه عاشورا و در جریان قیام مختار و شورش اشراف کوفه به مقابله با مختار پرداخت و از جمله عاملان اصلی تحریک مصعب بن زبیر برای به قتل رساندن مختار بود. سرانجام او در سال 70 ه. ق فوت کرد هر چند که در سریال «مختارنامه» چنین روایت شد که او توسط  ابن حر؛ یکی از نیروهای مصعب کشته می شود.

امام حسین(ع) در روز عاشورا خطاب به افرادی همچون او فرمود:

«ای شبث بن ربعی! ای حجّار بن أبجر! ای قیس بن اشعث،... مگر شما برایم ننوشته بودید: میوه‌ها رسیده، باغ‌ها سرسبز شده و نهرها لبریز گردیده، اگر بیایی بر سپاهی که برایت آماده شده، وارد خواهی شد، بیا!» (طبری، تاریخ، ج5، ص425؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج3، ص188).