به گزارش کرب و بلا، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی اصلانی، کارشناس و پژوهشگر دینی مقطع سوم حیات حضرت فاطمه زهرا (س) را خطیر و حساس برشمرد و گفت: این مقطع زمانی یعنی  از رحلت پیامبر(ص) تا شهادت آن حضرت، سخت‌ترین مقاطع حیاتی معصومین(ع) به شمار می‌رود و شاید هیچ مقطعی از مقاطع حیاتی حضرات، به تلخی و پیچیدگی این برهه نباشد.

وی دلیل این امر را به جهت تقابل دو جریان حق و باطل دانست و ادامه داد: جریان غدیر و امامت در وجه حق و جریان سقیفه و خلافت در جهت باطل در این برهه زمانی تبلور یافته بود که به وجود آمدن چنین وضعی ماحصل وجود سه عامل بود یکی انحراف، اختناق و وحشت عمومی که جریان سقیفه و خلافت نوعی انزوای سیاسی و اجتماعی برای جریان غدیر و خلافت به وجود آورده بود و عامل دوم بی بصیرتی ، سکوت و مرعوبیت خواص در مقابل این جریان شبه کودتا و سومین عامل را نیز می توان به مأموریت الهی امیرالمؤمنین در مورد صبر و سکوت، ارجاع داد.

اصلانی تصریح کرد: امام علی (ع) در خطبه شقشقیه به صراحت پیامد این جریان را به وجود آمدن فتنه کوری برشمردند که موجب شد تا جامعه در تشخیص حق به شک افتاده و درست اینجا بود که قیام و نهضت حضرت زهرا (س) در این ظلمت راهگشا شد؛ نهضتی که 3 پیامد مثبت و برکت به همراه داشت یعنی «دفاع از حریم ولایت و امامت»، «فلسفه و حکمت و اصل امامت و ولایت» و دیگری اثبات حکمت وجودی اصل امامت و ولایت».

این پژوهشگر دینی به مختصات و مشخصات جریان سقیفه و خلافت اشاره کرد و گفت: سقیفه با نادیده گرفتن، تحریف یا تفسیر به رأی نصوص پیامبر خدا (ص)، به شکلی ظالمانه ، حق الهی امیرالمؤمنین(ع) و جامعه بشری را غصب کردند و برای خود مشروعیتی کاذب بدعت نهادند. در این شرایط که «مَثَلُ الإمَامِ مَثَلُ الْکَعْبَهِ تُؤْتَى وَ لَا تَأْتِی‏» است، باید اقدامی بصیرت‌مندانه از سوی جبهه حق با هدف دفاع از حریم کعبه  و قرآن ناطق صورت می‌گرفت؛ آن هم از جانب انسانی واجد شرایط و به معنای اکمل دارای شرافت و ویژگی های انسانی و آن یک نفر کسی جز حضرت زهرا (س) نبود. این بانوی بزرگوار برای انجام این اقدام بصیرت‌مندانه قیام نمود و از هر فرصت و مجالی برای این نهضت دفاع از حریم ولایت و امامت استفاده کرد.

وی به فرازهایی از خطبه فدکیه اشاره کرد و افزود: حضرت فاطمه (س) در خطبه تاریخی فدکیه با صراحت اعلام کرد که خداوند امامت را برای ما قرار داده است و فلسفه آن را چنین بیان نمود که «وَ طَاعَتَنَا نِظَاماً لِلْمِلَّهِ،وَ إِمَامَتَنَا أَمَاناً مِنَ الْفُرْقَه» یعنی (اطاعت از ما (اهل بیت) نظم شریعت، و رهبری ما ایمنی از تفرقه و پراکندگی را به دنبال دارد) در اینجا برای تقریب ذهن شاید بهترین تمثیل برای فهم بهتر واژه «نظام»، نخ تسبیح باشد که تمام اجزای خود را در کنار هم نگه‌می‌دارد و انتظام می‌بخشد.

اصلانی تأکید کرد: همچنین آن حضرت خطاب به گروهی از زنان مهاجرین و انصار که برای عیادت به محضرشان شرفیاب شده بودند، فرمودند: «وای بر سران جریان سقیفه و خلافت! که چه کردند و رهبری جامعه را از خاندان رسالت، پایه‏‌هاى نبوت و هدایت، مهبط روح الامین و آن کسى که از امور دین و دنیا آگاه بود (امیرالمؤمنین) غصب و دور نمودند. این همان خسران آشکاری است که قرآن بدان هشدار داده است. این چه انتقامى است که از ابوالحسن گرفتند؟! به خدا سوگند! این کینه و ناخشنودی آنها به سبب شمشیر برّان و گام‌های استوار و بی اعتنایی او به مرگ و ضربه‌های سخت او در راه خدا بود.»

این استاد حوزه گفت: آن حضرت در موضع دیگری در کنار قبر پدر بزرگوار خویش، با زبان شکوه فرمود: «اللَّهُمَّ إِلَیکَ نَشْکُو فَقْدَ نَبِیکَ وَ رَسُولِکَ وَ صَفِیکَ وَ ارْتِدَادَ أُمَّتِهِ عَلَینَا وَ مَنْعَهُمْ إِیانَا حَقَّنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لَنَا فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَی نَبِیکَ الْمُرْسَل» (پروردگارا! به سوی تو شکایت می‌کنیم به خاطر اندوه از دست دادن پیامبر (ص) و به تو شکایت می‌کنیم از ارتداد امّت پیامبر علیه ما و بازداشتن حق ما، همان حق ولایت و رهبری که در کتابت بر پیامبرت (ص) نازل فرمودی و برای ما قرار دادی.)

وی روشنگری و بصیرت‌افزایی را راهکار حضرت فاطمه(س) به منظور ایستادگی در مقابل جریان فتنه‌انگیز سقیفه معرفی کرد و اظهار داشت: ایشان با تبیین‌گری‌های هوشمندانه، حمایت‌های جانانه از امیرالمؤمنین (ع) و ایستادگی شجاعانه و قهرمانانه در مقابل جریان سقیفه و خلافت، به جامعه معاصر و فرامعاصر خود نشان دادند که راه راست و مستقیم کدام است و به عنوان نمونه، از یک طرف فرمود: اگر علی (ع) و فرزندان او به خلافت می‌رسیدند، دیگر حتی دو نفر هم با یکدیگر اختلاف نمی‌کردند و از سوی دیگر در بخشی از خطبه خود، مسیر جریان سقیفه و خلافت را راه شیطان و متابعت از او معرفی کرده و می‌فرماید: «وَ أَطْلَعَ الشَّیطَانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرَزِهِ هَاتِفاً بِکُمْ، فَأَلْفَاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجِیبِینَ، وَ لِلْغِرَّهِ فِیهِ مُلَاحِظِینَ، ثُمَّ اسْتَنْهَضَکُمْ فَوَجَدَکُمْ خِفَافاً، وَ أَحْمَشَکُمْ فَأَلْفَاکُمْ غِضَاباً» یعنی (شیطان از مخفی‌گاه خود سرش را بیرون آورد و بر شما فریاد زد و دریافت که دعوت او را اجابت می‌نمایید و به فریفتن او روی آورده اید، سپس خواست شما برخیزید و دریافت که شما آماده‌اید و شما را بر خشم دعوت کرد و یافت که به خشم می‌آیید.)

وی در پایان گفت: حضرت زهرا (س) با فراست و بصیرت الهی دیدند نفاق به میدان آمده و با نبود پیامبر اکرم (ص) میدان را برای فعالیت خود باز دیده است و لذا در خطبه معروف خود پرده از چهره آنها برداشته و می‌فرماید: «فَلَمَّا اخْتَارَ اللَّهُ لِنَبِیهِ دَارَ أَنْبِیائِهِ، وَ مَأْوَی أَصْفِیائِهِ، ظَهَرَ فِیکُمْ حَسِیکَهُ النِّفَاق» یعنی (هنگامی که خداوند برای پیامبرش خانه پیامبران و جایگاه برگزیدگان خود را اختیار کرد، در میان شما خارهای نفاق ظاهر گردید.)