اختصاصی کرب و بلا؛ نهم ربیع‌الاول سالروز به امامت رسیدن حضرت بقیه‌الله الاعظم؛ امام مهدی (عج) است، وجود مقدسی که همچنان در پرده غیبت به سر می‌برند و بنا به خواست و مشیت الهی در زمانی ظهور کرده و جهان را مملو از عدل و دادخواهی خواهند کرد.

اما یکی از اهداف و رسالت‌هایی که به واسطه ظهور و رهبری به ایشان نسبت داده می‌شود، خونخواهی جد بزرگوارشان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است همچنان که در فرازی از دعای ندبه با این عبارت روبرو هستیم که «أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ» (کجاست آنکه خون شهید کربلا را انتقام کشد؟) و این در حالی است که پس از عاشورای سال 61 هجری و به شهادت رسیدن امام حسین (ع) و یاران ایشان، به گواه تاریخ در پی وقوع رویدادهایی همچون قیام مختار ابوعبیده ثقفی، قاتلان و مسببان شهادت امام حسین (ع) به سزای دنیوی خود رسیدند و مختار با اغلب آنها به میزان اثرگذاری که در قتال با امام حسین (ع) داشتند عمل و آنها را قصاص کرد.

با این توضیح باید دید که پس خوانخواهی امام زمان (عج) از جد بزرگوارشان در دوران ظهور ایشان چه معنایی پیدا می‌کند و منظور از این اطلاق به وجود مقدس صاحب‌الزمان در دوران آخر الزمان چیست؟

حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی ادیب یزدی، کارشناس و خطیب دینی در پاسخ به این پرسش گفت: برای غور و تعمق در این موضوع ابتدا باید به نکته‌ای اشاره کنم و آن اینکه وجود مقدس پیامبر اسلام و سایر ائمه معصومین (ع) همچون سایر مخلوقات عالم، دارای یک نفس زمینی و ناسوتی هستند که در مقاطعی از زمان ایشان همچون سایر مردمان زیست کرده و عمر شریفشان نیز محدوده زمانی مشخصی داشته است.

امیرالمؤمنین (ع) فرزند خود را به قصاص قاتل خویش به قدر ضربتی که بر ایشان وارد کرد، توصیه کردند

وی ادامه داد: طبیعی است که در مقاطعی و مخصوصاً در مورد حضرت علی (ع) و سیدالشهدا (ع) به واسطه لطمه جسمی که بر ایشان وارد آمده و منجر به شهادتشان شده است، همچون سایر نفوس، طبق قانون حدود الهی، باید امر قصاص صورت گیرد. همچنانکه وجود مقدس حضرت علی (ع) زمانی که به واسطه ضربتی که ابن ملجم بر فرق ایشان وارد کرد، به فرزند بزرگوار خود امام حسن مجتبی (ع) فرمودند که قاتل من اکنون اسیر توست و به قدر ضربتی که بر من وارد کرد بر او به امر قصاص ضربتی وارد کن، نه بیشتر و نه کمتر.

حجت‌الاسلام ادیب یزدی تصریح کرد: چنین توصیه‌ای از جانب حضرت امیر (ع) اوج عدالت و عدالتخواهی ایشان را نشان می‌دهد که البته آدم‌های معمولی را به چنین مرزهایی از اخلاق‌مداری، رعایت انصاف و عدالتخواهی راهی نیست چرا که ایشان عدالت محض بودند و چه بسا بهتر آن است که بگوییم محض عدالت.

وی افزود: در مورد حضرت سیدالشهدا (ع) نیز قضیه بر همین مدار است. مصایب وارد آمده بر ایشان و خاندان اهل بیت در روز عاشورا که از فرط دردناکی، فغان و ناله و شیون هر انسان آزاده‌ای را به عرش می‌برد، نیاز به آن داشت که مورد قصاص قرار گیرد و به لطماتی که به وجود ناسوتی آن حضرت وارد آمده بود باید پاسخی داده می‌شد که این امر توسط وجود رادمردی همچون مختار ابوعبیده ثقفی تحقق پیدا کرد و او حدود الهی را بر تمامی کسانی که در قتل امام حسین (ع) دخیل بودند، شرکت و یا معاونت داشتند، جاری ساخت و جناب مختار به این واسطه در میان امت اسلامی و جامعه تشیع از اجر و قرب بسیاری برخوردار است چرا که علاوه بر احیای سنت اسلامی که جاری شدن حد و قصاص آن هم در ازای قتل سبط نبی مکرم اسلام است، به این واسطه موجب دلشادی وجود مقدس امام سجاد (ع) و پس از ایشان سایر معصومین (ع) شدند که در طول عمر شریفشان، دغدار مصیبتی بودند که به جد بزرگوارشان وارد آمده بود.

این مدرس علوم دینی گفت: اما درباره اینکه وجود مقدس امام زمان (عج) نیز با استناد بر برخی عبارات و ادعیه دینی، خونخواه امام حسین (ع) معرفی می‌شوند، همواره پرسشی مطرح است که مگر کار ناتمامی باقی مانده است که ایشان باید در جریان قصاص خون جد بزرگوارشان انجام دهند و مثلاً باید ایشان پس از ظهور مبارکشان به سراغ نسل‌های بعدی کسانی که در قتل امام حسین (ع) شرکت داشته بروند و به تقاص آزار و اذیتی که اجدادشان در حق خاندان عصمت و طهارت  مرتکب شدند، اقدامی انجام دهند که باید گفت خیر اینگونه نیست و این امر همان موردی است که تفاوت میان یک انسان عادی و حجت خدا را برای ما عیان و آشکار می‌سازد.

آشکار شدن باطن افراد از جمله رویدادهای محیرالعقول در زمان ظهور منجی است

حجت‌الاسلام ادیب یزدی تأکید کرد: از جمله رویدادهای محیرالعقولی که به محض ظهور حضرت حجت رخ می‌دهد، آن است که باطن افراد که در شرایط کنونی در پس نقاب‌هایی که ممکن است آنها بر چهره زده باشند مخفی است، آشکار و عیان می‌شود و مهدی (عج) که حجت خدا بر زمین است به باطن مکشوف افراد نگاه می‌کند که آیا همچنان بر همان رذایل اخلاقی و سبوعیت‌های غیرانسانی پایبندند یا خیر؟ تکلیف آنهایی که همچنان بر همان مدار غیرانسانی و شمر گونه قرار داشته و در حرکتند در پیشگاه حجت خدا مشخص است و حجت بر آنها تمام و بقیه‌الله از سر مماشات و مدارا با آنها رفتار نخواهند کرد.

وی ادامه داد: این افراد همان‌هایی هستند که رضایت از قتال با حجت خدا داشته و دارند و این اندیشه را حتی در دوران آخر‌الزمان نیز از قلب و ذهن خود می‌گذرانند به شکلی که به خاطر متاع پست و دون دنیایی اگر مجددا امام حسین (ع) تجسم عینی و ناسوتی و حیات ظاهری پیدا کنند، مشتاق به جنگ با ایشان هستند و حضرت حجت (عج) چون از باطن ایشان باخبر است لذا با ایشان سر جنگ و عداوت دارند که البته براساس رسالت امامت و راهبری‌شان، ابتدا روزنه‌هایی از نورهدایت و فلاح و رستگاری را به ایشان می‌تابانند و اصطلاحاً حجت را بر ایشان تمام می‌کنند و اگر امید به هدایت آنها نبود همچون گروهی که وصیت جدشان در کارزار عاشورا را با سنگ و لعن و نفرین پاسخ گفتند و هم‌همه کردند تا صدای محزون امام (ع) واضح شنیده نشود تا مگر قلبی به لرزه درآید  و کمر به قتل اباعبدالله الحسین (ع) بسته بودند، از دم تیغ خواهند گذراند.

وی در پایان گفت: در جریان وقایع چند سال اخیر در منطقه خاورمیانه، ظهور گروه‌های تکفیری و به طور مشخص داعش را شاهد بودیم که به انجام کارهای ددمنشانه مشغول و از هیچ جرم  و جنایتی روی گردان نبودند؛ تکلیف در مقابل چنین جماعت چیست؟ که به طور قطع اگر بودند در زمان اباعبدالله (ع) در جریان قتل آن حضرت رضایت داشته و یا مشتاق بودند؛ برخورد بی‌تعارف و بی‌مماشات حضرت حجت (عج) با چنین گروه‌هایی که هیچ ابایی از دشمنی با اهل بیت (ع) ندارند و اگر مقابل معصوم (ع) نیز می‌ایستادند ولو اینکه اذکار قرآنی لق‌لقه زبانشان باشد، ترجمان این عبارت از دعای ندبه و خونخواهی مهدی موعود (عج) است چرا که خون حسین (ع) همچنان در قلیان و جوشان است و خونخواهی او در هر عصر و زمانی که رگه‌هایی  از نظام کفر و ظلم و ستم وجود داشته باشد ، پابرجاست.