«نداء آل سیف» نویسنده سعودی که در پایگاه‌های خبری مانند «الحیات» و «جهینه» عربستان مطلب می‌نویسد در مقاله جدید خود به مراسم با شکوه اربعین و کیفیت بالای خدمت رسانی داوطلبانه و مردمی به زائران آن پرداخته است و از عاملان حج دعوت می کند که از این خادمان بیاموزند چگونه میهمان نوازی کنند.
وی در مراسم اربعین شرکت کرده است و در مقاله خود می نویسد: زمان آن رسیده که خادمان زوار امام حسین (علیه السلام) لقب کَرَم و بخشندگی را از حاتم طائی و امثال آن بگیرند و به خود اختصاص دهند. بخشش حاتم طائی در مقابل بخشش اهالی عراق به زوار حسینی گم می شود.
موج میلیونی زائران از سرتاسر جهان روانه شهر مقدس کربلای عراق می شوند بدون اینکه نیاز داشته باشند کمترین وسایل با خود همراه کنند زیرا همه چیز مهیاست.
آل سیف سپس از این موج زائران اظهار شگفتی و تعجب می کند و دلیل آن را جایگاه والای امام حسین (علیه السلام) در قلب های زائران می داند. وی سپس علت نوشتن مقاله اش را جود و بخشش بی انتها به زائران حسینی در مقابل جفای به حجاج – به تعبیر وی-در کشور خودش توصیف می کند.
او می نویسد: در خلال 10 سال گذشته شاهد خدمت رسانی به حجاج در مراسم حج بودم، در مقابل تمام خدمات رایگان به زائران پیاده کربلا از آب و غذا، مسکن، درمان، ماساژ و واکس کفش و غیره ؛ چیزی در مکه جز یک شیشه آب مجانی در طریق مِنا ندیدم!
تفاوت آنقدر زیاد است که اصلا قابل مقایسه نیست. در اربعین مردم برای خدمت به تو مسابقه می دهند اما در مکه باید خدایت را شکر کنی که در نتیجه بالا رفتن قیمت هر ساله غذا و مسکن و حمل و نقل وادار به گدایی نشده ای.
در مسیر پیاده روی اربعین صدها خیمه و هیئت قرار دارد که از زوار استقبال می کنند اما در مکه هنگامی که در مسیر منا خسته می شوی چاره ای نداری جز اینکه خودت را به ادامه راه مجبور کنی حتی اگر هلاک شوی.
«نداء آل سیف» می افزاید: در مسیر پیاده روی اربعین آرزو کردم که ای کاش یکی از اعضای وزارت حج در این مراسم حضور داشت و از مراسم جهانی مسالمت آمیز علیه افراط گرایی و خشونت را می دید یا اینکه از میهمان نوازی مردم می آموخت . مردمی که اصلا به قیمت بخشش خود فکر نمی کنند و بی ادعا می بخشند.
وی در پایان نوشته است: پس از شرکت در پیاده روی اربعین در گفتن دوباره این نکته به حاتم طایی تردید ندارم : در مقابل آنچه در پیاده روی اربعین از بخشش، کَرَم و اخلاق خادمان زوار حسینی دیدم، بخشش تو گم می شود.
