مراسم شام غریبان شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران وفادارش، شب گذشته در کربلای معلی و صحن بین‌الحرمین برگزار شد.

آزادگی و آزادی حقیقی در پرتو بندگی خداوند برای انسان حاصل می‌شود به این معنا که بتواند از تعلقات و علاقه‌های دنیوی جدا شود و پا روی هوای نفس بگذارد که عین حریت است.

ترفندها و نیرنگ‌های معاویه در طول 20 سال خلافت بر مسلمین کار را به جایی رسانده بود که امام حسین (ع) هر چه از گذشته داستان و روایت در حقانیت خود، برادر و پدر گرامیشان بیان می‌کردند آنها نمی پذیرفتند و در نهایت امام (ع) به آنها می‌گوید پس بگذارید از همین راهی که آمدم برگردم.

آنچه که می‌تواند امام حسین (ع) را در میان همه ادیان آسمانی به عنوان یک الگوی حسنه معرفی و تبلیغ کند این است که او بنده مخلص خدا بود و قدم به قدم زندگی او در جهت رسیدن به رضای الهی برداشته شد. 

وقتی از عاشورا تعبیر به قیام می‌شود، این امر به معنی برهم خوردن عادل و نظم و آرامش اجتماعی است که اضطراب و ترس نیز به دنبال دارد در حالیکه امام حسین (ع) قیام کرد برای برقراری قسط و داد و بیرون آمدن انسان از تحت ستم و ظلم تا به یک آرامش و رفاه اولیه برسد.

آئین سنتی مشعل گردانی به مناسبت ایام عزای سیدالشهدا (ع) از شب گذشته در نجف اشرف آغاز شده و تا عاشورای حسینی ادامه خواهد داشت.

سه توجیه؛ عدم اطاعت سیدالشهدا (ع) از حاکم، خروج ایشان از اجتماع مسلمین و بیعت نکردن با حاکم و یا خلیفه مسلمین، دلایلی بود که امویان با استناد به آنها کمر به قتال و کشتن حسین بن علی (ع) بستند.

«ضحاک بن عبدالله مشرقی» می‌گوید: شب عاشورا از خیمه حسین نوای قرآن و مناجات بلند بود و این آیه به گوش رسید: «کافران گمان نکنند که مهلتی که ما به آنها می‌دهیم برایشان بهتر است، بلکه ما به آنها مهلت می‌دهیم تا به گناه و سرکشی خود بیافزایند و برایشان عذابی خوار کننده خواهد بود..»

نویسنده در این کتاب ایجاز را محوریت کار خود قرار داده و بر این اساس مخاطب می‌تواند در کمترین زمان ممکن، بیشترین بهره‌های حسی و تاریخی را دریافت کند.

صحن شریف بین‌‍‌‌الحرمین در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی با موکت‌های قرمزرنگ به طور کامل مفروش شد.