روش پند دادن گناهکاران
جوانی خدمت امام حسین علیهالسلام رسید و گفت، من مردی گناهکارم و نمیتوانم خود را در انجام گناهان بازدارم، مرا نصیحتی فرما.
قال الامام الحسین (ع):
«افعل خمسه اشیاء و اذنب ما شئت، فاول ذلک: لا تاکل رزق الله و اذنب ما شئت و الثانی: اخرج من ولایه الله و اذنب ما شئت و الثالث: اطلب موضعا لا یراک الله و اذنب ما شئت و الرابع: اذا جاء ملک الموت لیقبض روحک فادفعه عن نفسک و اذنب ما شئت و الخامس: اذا ادخلک مالک فی النار فلا تدخل فی النار و اذنب ما شئت.»[1]
امام حسین (ع) فرمود:
«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
اول: روزی خدا را مخور و هر چه میخواهی گناه کن.
دوم: از حکومت خدا بیرون برو و هر چه میخواهی گناه کن.
سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه میخواهی گناه کن.
چهارم: وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه میخواهی گناه کن.
پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را بهسوی آتش میبرد در آتش وارد مشو و هر چه میخواهی گناه کن.»
جوان اندکی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیتهای طرحشده چارهای جز توبه نداشت.
اقسام جهاد
جهاد در راه خدا یکی از ارزشمندترین عملها نزد پروردگار است که شرافت مسلمانان و تداوم اسلام به آن بستگی دارد اما این حقیقت را هم باید دانست که جهاد دارای اقسام گوناگون است.
قال الامام الحسین (ع):
«الجهاد علی اربعه اوجه: فجهادان فرض و جهاد سنه لایقام الا مع فرض و جهاد سنه.
فاما احد الفرضین فجهاد الرجل نفسه عن معاصی الله و هو من اعظم الجهاد و مجاهده الذین یلونکم من الکفار فرض.
و اما الجهاد الذی هو سنه لایقام الا مع فرض، فان مجاهده العدو فرض علی جمیع الامه. لو ترکوا الجهاد لاتاهم العذاب و هذا هو من عذاب الامه و هو سنه علی الامام، ان یاتی العدو مع الامه فیجاهدهم.
و اما الجهاد الذی هو سنه فکل سنه اقامها الرجل و جاهد فی اقامتها و بلوغها و احیائها، فالعمل و السعی فیها من افضل الاعمال؛ لانها احیاء سنه و قد قال رسولالله صلیالله علیه و آله: من سن سنه حسنه فله اجرها و اجر من عمل بها الی یوم القیامه من غیران ینقص من اجورهم شیئا.»[2]
امام حسین (ع) فرمود:
«جهاد بر چهار قسم میباشد، دو قسم آن واجب و [دو قسم دیگر] یکی مستحب است که بدون واجب قوام نمییابد و دیگری مستحب است:
1. یکی از دو جهاد واجب، مبارزه انسان با نفس خویش در ترک گناهان است که از بزرگترین نوع جهاد خواهد بود. و جهاد با کافرانی که بر ضد شما بر خواستند.
2. جهادی که مستحب است و برپا نمیشود جز با جهاد واجب، آن جهاد با دشمنان است که بر جمیع مسلمانان واجب است، اگر آن را ترک کنند عذاب الهی آنان را فرا خواهد گرفت، این همان عذابی است که دامنگیر امت اسلام میشود؛ و این جهاد بر امام مستحب است و آن زمانی است که (اگر دشمن تهاجم کند پس) در کنار مردم با دشمن بجنگد. و جهاد دیگری که مستحب است، هرگاه مسلمانی، سنتی را بر پا دارد و تلاش کند و زحمت بکشد در همگانی شدن و زنده ماندن آن، پس عمل او و تلاش او از بهترین اعمال است؛ زیرا زنده کردن سنت اسلامی است؛ چنانکه پیامبر اکرم (ص) فرمود: «هر کس سنت نیکوئی را پایهریزی کند پاداش آن و پاداش هر کس به آن عمل کند تا روز قیامت به این شخص داده خواهد شد. بدون اینکه از اجر کسانی که آن را انجام میدهند چیزی کاسته شود.»
اقسام عبادت
میدانیم همه آنان که به سوی خدا میروند و به پرستش و عبادت روی میآورند دارای انگیزه یکسانی نیستند، باید دید برترین آنها کداماند؟
قال الامام الحسین (ع):
«ان قوما عبدوا الله رغبه فتلک عباده التجار و ان قوما عبدوا الله رهبه فتلک عباده العبید و ان قوما عبدوا الله شکرا فتلک عباده الاحرار و هی افضل العباده.»[3]
امام حسین(ع) فرمود:
«همانا عدهای خدا را برای شوق بهشت پرستش میکنند که این پرستش تجار است.
و همانا عدهای دیگر خدا را از روی ترس میپرستند که این پرستش بردگان است.
و همانا عدهای خدا را از روی شکر و سپاس عبادت میکنند که این عبادت آزادگان است و این نوع پرستش والاترین نوع عبادت است.»