خانۀ شیر خدا امشب پر از نور خداست

الـبشاره لیلۀ میلاد مصباح الهـداست

بر سر دوش نبی، شمس ولایت جلوه‌گر

پیش روی فاطمه، مرآتِ حسنِ ابتداست

مه منوّر شعبان مه رسول خداست

مه مبارک میلاد سیدالشهداست

به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر

که روی دست محمد عیان چراغ هداست

در صف پیغمبران، آیت عظمی تویی

پیک خدا زینت مسجد الاقصی تویی

ماه درخشندۀ لیله الاسری تویی

منبع نور رخ حضرت زهرا تویی

کعبه تویی دل تویی کعبۀ دل ها تویی

دامن کوهسار و غار حراست

بانگ اقرأ بلند از همه جاست

دم روح القدس ترانۀ وحی

حکم اقرأ صدا صدای خداست

این سروش مبارک جبریل

این ندای نجات انسان‌هاست

چشم مرا به وادی تو آفتاب زد

اشک آمد و حجاب به چشم پرآب زد

خون شد دل پیالۀ آب از سر نشاط

در پرتو جمال تو باید شراب زد

همچو گل در ره تو جامه دران خواهم شد

یا صبا گشته به هر گوشه دوان خواهم شد

ساقیا خانه‌ات آباد مرا نیز بساز

بعد از این واقعه آباد بُتان خواهم شد

ای امیرالمؤنین را یار یا امّ‌البنین  

ای سرا پا پاکی و ایثار یا امّ‌البنین

مکتب تو مهربانی، اسوۀ تو فاطمه

داری از او همچنان آثار یا امّ‌البنین

دلبر کمند خویش فکند و مرا گرفت

زلفش رسید باز مرا دست و پا گرفت

بر زلف او نوشته که یا ایها العزیز

یعنی مرا برای رضای خدا گرفت

 بر آل عبا تو نور عینی زینب

تو پشت و پناه عالمینی زینب

در فضل و شرافتت همین بس باشد

اینکه تو شریکه الحسینی زینب

دل در دلم نیست از شوقت ای ماه

این چه زمینی است؟ آه از دلت آه

با خیمه بر کَن، یا نوحه سر کن

یا سوی یثرب، یا سوز جانکاه

خواب عاشق به سحر نزدیک است

این پریشان چه قدر نزدیک است

خواب دیدم گل سر دارم من

رفت تعبیر پدر نزدیک است

فریادها چو راه سفرها کشیده‌اند

شب‌ها کشیده‌اند، سحرها کشیده‌اند

سنگینی‌ام به قدر دو تا بوسه مانده است

وزن مرا نسیم سحرها کشیده‌اند