هوای عشق به سر دارم و دلی شیدا

و چشم‌های پر از اشک شوق رو به خدا

هوای این دل مجنون چقدر طوفانی است

چقدر شور تلاطم گرفته چون دریا

از آسمان خدا بوی سیب می‌آید

که برده هوش تمام اهالی دنیا

السلام ای پناه مُلک و مکان

در ید قدرتت عنان جهان

رفته قنداقه‌ات به عرش خدا

تشنۀ پای بوسی‌ات همگان

در طوافت قیامتی شده است

می‌رسد هر فرشته با هیجان

چه خوب شد، الطاف بالا بیشتر شد

باران گرفت و خشکی لب‌هام تر شد

دیشب حسین، امشب ابوفاضل و فردا

چه خوب این شب‌ها دل ما در به در شد

روزی شعر من امشب دو برابر شده است چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است

چون که بانوی کلابیه پسر آورده چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده

هر که از قافلۀ فطرسیان جا مانده نظرش خیره به گهواره سقا مانده

دریا بیا و موج بزن بر دل کویر

ما را ببر به خدمت آن زادۀ امیر

ما را ببر به علقمه آن قبله‌گاه آب

امشب جواز نوکریَم را از او بگیر

عاشق اگر شدم، اثر چشم‌های توست

 اصلاً تمام زیر ِ سرِ چشم‌های توست

 دل‌های ِ سنگ  را به نگاهی طلا کنی

 این کیمیاگری هنر چشم‌های توست

 ای عشق زلال، روح دریا عباس

 زیبایی محض، ای دلارا عباس

 الحق که به تو نام قمرمی آید!

 ای ماه‌ترین عموی دنیا عباس

بیــهوده   نیست  همسفر  آمـاده  می‌کنند

اســپند  را  به  پشــت  در  آمـاده  می‌کنند

این  فاطــــمه  قرار  شد   ام‌البـــنین   شود

بر  دامنـــــش  اگر  پســـر  آمـاده  می‌کنند

جبریل آمده خبر داده

به همه مژدۀ سحر داده

خبر از فیض مستمر داده

نغمه‌ای عاشقانه سر داده

نفس می‌کشم در هوای شما

دلم روشن است از دعای شما

من از چشمۀ عشق دارم وضو

بود قبله‌ام خاک‌پای شما

ای آنکه شکستی کمر فاصله‌ها را

بگذاشته‌ای پشت سرت مرحله‌ها را

از برکت چشمان مسلمان تو داریم

سوگند به سجادۀ تو نافله‌ها را

ای آنکه کشیده است بیابان به بیابان

ردّ قدمت زحمت این آبله‌ها  را

خانمی که تا خود خورشید قامت داشته

در رشادت با ابالفضلش رقابت داشته

مادر باب الحوائج بوده و با این حساب

دامن او را گرفته هر که حاجت داشته