هنوز هم در گوشه کنار کشور، شاعران کم‌آشنا و گمنامی بودند و هستند که «آواره همدانی» یکی از آنان بود.

همیشه با خود فکر می‌کنم که اگر روزی کتابی در زمینه اشعار امام حسن علیه‌السلام جمع کنم، یک فصل را به اشعاری اختصاص دهم که مدایح، مراثی، مناقب و مصائب این دو گوشواره عرش، این دو امام همام و این دو برادر را که جان دو عالم به قربانشان، کنار هم آورده‌اند؛ مثل تک‌بیتی که پس از این می‌آید.

امروزه زیارت ناحیه مقدسه در بین عموم مردم کمی شناخته شده‌تر از دیروز است. زیارتی که منسوب به امام زمان، حضرت بقیه‌الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف است.

قاسم رسا در تاریخ 25 آبان 1356 ه.ش درگذشت و در حرم امام ثامن و ضامن (ع)، در صحن عتیق، جلوی پنجره فولاد دفن شد و اینک حدود 40 سال است که از درگذشت وی می‌گذرد.

«جذبه» به همراه دوست دیرینه‌شان «مشفق کاشانی»، چندین اثر در حوزه شعر و ادب ولایی ارائه دادند که آیینه آفتاب، آیینه عصمت، آیینه بردباری، آیینه صبر، آیینه ایثار، آیینه رجا و آیینه عفاف از آن جمله‌اند که همگی توسط انتشارات اسوه منتشر شده است

موضوع آمدن جناب جابربن‌عبدالله انصاری به همراه جناب عطیه به کربلای معلی برای زیارت اربعین حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام در مقاتل معتبر مانند «لهوف» و «نفس المهموم» ثبت است. نسبت به حجم کلی اشعار اربعین، سروده‌های زیادی راجع به آمدن جابر و عطیه نداریم.

یکی از کارهای ذوقی برخی ذاکران و مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که به سراغ اشعار آزاد بروند و غزل‌ها و تک‌بیت‌ها و خلاصه اشعاری را پیدا کنند که علاوه بر قوت و فخامت ادبی با فضای مدح و مرثیه در مجالس ولایی هم‌خوانی داشته باشد. حال آن‌که شاعر، آن را برای موضوع دیگری سروده و هرگز نظر به واقعه مذهبی در صدر تاریخ اسلام نداشته است. در صورت دیگر، این شعر آزاد می‌تواند به نوعی «برائت استهلالی» باشد برای ورود روضه به اصل موضوع.

این نوشته در چهلمین سال درگذشت اسماعیل نجومیان متخلص به «نجومی» ما را مهمان دو شعر از وی کرده است؛ یکی تخمیسی در مدح و منقبت امام رضا (ع) و دیگری قصیده‌واره‌ای عاشورایی در مرثیه حضرت قمر بنی‌هاشم (ع).

«دانم شها! که مایه حزن تو کربلاست»؛ این مصراع از شاعر دل‌سوخته اهل‌البیت علیهم‌السلام، استاد حسان است که خطاب با مولا و صاحبمان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه نجوا می‌کند. گوش جان می‌سپاریم به یک غزل مهدوی مختوم به مصائب کربلا و یک غزل در شهادت جناب جون (ع) از استاد «حسان» در این جمعه‌های سیاه‌پوش و عزادار.

در این یادداشت به بهانه شهادت حضرت علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام، سه غزل عاشورایی را از نظر می‌گذرانیم که در یک سبک و سیاقند؛ یعنی با قوافی «ـان» و مردف به «نداشت» و در وزن «مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن» و همگی با موضوع مصائب و مراثی امام‌الساجدین، حضرت سجاد (ع).