تاج امامت است به روی سر شما

خیل ملائکند به دور و بر شما

قربان چهره‌ات که تجلی مصطفاست

قربان آن صلابت چون حیدر شما

آیا ‌شود یک صبح روشن با تو باشم؟ 

من باشم و تو باشی و من با تو باشم

من باشم و تو در دیار آشنایی 

در سرزمین یاس و سوسن با تو باشم؟

از هر چه به غیر تو رها، می‌آییم

با عشق تو در شور و نوا می‌آییم

می‌آیی و پشت سرت ان‌شاء‌الله

از صحن نجف به کربلا می‌آییم

یک شب که عشقت باز از دل در گذر شد

نام تو را بردم پیاپى تا سحر شد

تا صبحدم آن شب به یادت گریه کردم

هر قطره اشکم در پى تو در سفر شد

همیشه رهسپرم سوی جادۀ خورشید

منم مسافر پای پیادۀ خورشید

چه فرق می‌کند از پشت ابر هم باشد

به طالبش برسد استفادۀ خورشید

ای آخریـن امید رسـالت خوش آمدی

 خورشید آسمـان عـدالت! خوش آمدی

سر تا به پات قدر و جلالت! خوش آمدی

بنیان‌کن اساس ضلالت! خوش آمدی

فرشته سوی زمین با شتاب آمده است

که باز هم قلمم را خطاب آمده است

خطاب آمده در چشم چشمۀ شعبان

دوباره ماهی مضمون ناب آمده است

آسمان امشب زمین را بوسه باران می‌کند

فرش دارد عرش را در خاک مهمان می‌کند

باز هم دارد ملک سجده به انسان می‌کند

سفره‌ها را دست حق دارد پر از نان می‌کند