دارد مسیح ما می‌آید دیگر از راه

پس خیر می‌بیند گدا سرتاسر از راه

ما قبلۀ خود را گرفتیم آخر از راه

دست نیاز از ما و ناز دلبر از راه

از شوق لبریز است چشم جاده حتی

از خانه بیرون ریخت هر دلداده حتی

این دختر زهرا که نه! زهراست اصلاً

در صبر عین زینب کبراست اصلاً

بین کریمان شهره در دنیاست اصلاً

جان علی موسی الرضای ماست اصلاً

ساکن شده اینجا! که چون باران ببارد

در شوره زار شهر قم گندم بکارد

در محملش امنیتی بسیار دارد

اندازۀ یک شهر خدمتکار دارد

هم ناقه‌ای آرام و بی آزار دارد

هم اینکه راهی راحت و هموار دارد

اهل محل نه بددهن نه لات هستند

تا چند خانه دور و بر، سادات هستند

چشمی به ناموس خدا هرگز نخورده

بر چادر او جای پا هرگز نخورده

سیلی به رویش بی هوا هرگز نخورده

آسیبی از شلاق‌ها هرگز نخورده

امن است راهش بی بروبرگرد اینجا

سررا به زیر انداخته هر مرد اینجا

دستی سوی معصومه طه نیامد

پیش نگاهش خیزران بالا نیامد

تا کاخ بالاجبار و با دعوا نیامد

پای پیاده یک قدم حتی نیامد

هرچند بی بی روزه بود، اما غذا بود

در هر شرایط احترام او به جا بود