آمد هوای کرببلا باز بر سرم
ای کاروان! گذر کن از آن کوی دلبرم
زینب ز شام آمد و بر نینوا رسید
گفتا که ای عزیز‌تر از جان! برادرم!
ظلم کدام فرقه برایت دهیم شرح؟
جور کدام عدّه برای تو بشْمرم؟
آن ظلم‌ها که بر منِ غم‌دیده می‌رسید
کی بودم این امید که طاقت بیاورم؟
ای کاش مرده بودم از آن ظلم کوفیان!
تا من سر شریف تو بر نیزه ننْگرم
اطفال خردسال تو را آب و نان نبود
دادم ز پاره‌های دل و دیده‌ی ترم
بودی به روی دامن من، مهد نازشان
لیکن خرابه بود همی جا و بسترم
چون سایه‌ی سر تو، مرا بود روی سر
از آفتاب چرخ، شکایت کجا برم؟
یک مدّتی رُخت به رُخم بود روبه‌رو
چندی به نیزه بود، سرت در برابرم
کردی وداع با شه دین، نوگل بتول
آورْد در مدینه شکایت برِ رسول
ای خوش آن عاشق که یارش در بر است
پای تا سر محو روی دلبر است
ای خوش آن عاشق که اندر کوی یار
جان سپارد در خم ابروی یار
بانگ واویلا شد از اهل حرم
تا به عرش کبریایی دم به دم
لشکر اندر شیون و طفلان غمین
نالۀ زینب شنیدی شاه دین
باز می‌خواهم به مستی سر کنم
روی طبع خویش را زیور کنم
طفل طبعم چون گران جانی کند
دیده بهرش مهد جنبانی کند
ای خوش آن مستی که مست دلبر است
از وصال دوست عشقش بر سر است
ای خوش آن مردی که در میدان عشق
جان دهد اندر ره جانان عشق
آمد هوای کرببلا باز بر سرم
ای کاروان! گذر کن از آن کوی دلبرم
زینب ز شام آمد و بر نینوا رسید
گفتا که ای عزیز‌تر از جان! برادرم!
ظلم کدام فرقه برایت دهیم شرح؟
جور کدام عدّه برای تو بشْمرم؟
آن ظلم‌ها که بر منِ غم‌دیده می‌رسید
کی بودم این امید که طاقت بیاورم؟
ای کاش مرده بودم از آن ظلم کوفیان!
تا من سر شریف تو بر نیزه ننْگرم
اطفال خردسال تو را آب و نان نبود
دادم ز پاره‌های دل و دیده‌ی ترم
بودی به روی دامن من، مهد نازشان
لیکن خرابه بود همی جا و بسترم
چون سایه‌ی سر تو، مرا بود روی سر
از آفتاب چرخ، شکایت کجا برم؟
یک مدّتی رُخت به رُخم بود روبه‌رو
چندی به نیزه بود، سرت در برابرم
کردی وداع با شه دین، نوگل بتول
آورْد در مدینه شکایت برِ رسول
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
