ای دست! که بر دوستی آل رسول
قابل شدی و به بهترین وجه، قبول
دانی چه تو را فکند از پیکر من؟
تیغی که شد از غلاف آن کشته بتول
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
ای دست! که بر دوستی آل رسول
قابل شدی و به بهترین وجه، قبول
دانی چه تو را فکند از پیکر من؟
تیغی که شد از غلاف آن کشته بتول
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
