الا که غرق به خون اوفتاده پیکر تو!
بباید از که بگیرم نشانى سر تو؟
ز بس که بر بدنت ریخته است بارش تیر
بسان غنچه دهن باز کرده پیکر تو
اگر سیاهى شب، دشت را فرا گیرد
پناه بر که بَرَد یا حسین! دختر تو؟
نه وقت گریه‌ی من در برت ز بیم عدو
نه جاى بوسه‌ی زینب به جسم اطهر تو
چرا به پاسخ من خامشى؟ که می‌بینى
سکینه‌ی تو نشسته است در برابر تو
سراغ جسم تو بگرفته‌ام ز عمّه ولى
تو خود بگوى کجا مانده نعش اصغر تو؟
شنیدم آن که تو را کهنه جامه بر تن بود
چه شد که نیست هم آن کهنه جامه در بر تو؟
ز عطر و ناله‌ی زهرا پُر است این صحرا
مگر گذشته بر این قتلگاه مادر تو؟
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
الا که غرق به خون اوفتاده پیکر تو!
بباید از که بگیرم نشانى سر تو؟
ز بس که بر بدنت ریخته است بارش تیر
بسان غنچه دهن باز کرده پیکر تو
اگر سیاهى شب، دشت را فرا گیرد
پناه بر که بَرَد یا حسین! دختر تو؟
نه وقت گریه‌ی من در برت ز بیم عدو
نه جاى بوسه‌ی زینب به جسم اطهر تو
چرا به پاسخ من خامشى؟ که می‌بینى
سکینه‌ی تو نشسته است در برابر تو
سراغ جسم تو بگرفته‌ام ز عمّه ولى
تو خود بگوى کجا مانده نعش اصغر تو؟
شنیدم آن که تو را کهنه جامه بر تن بود
چه شد که نیست هم آن کهنه جامه در بر تو؟
ز عطر و ناله‌ی زهرا پُر است این صحرا
مگر گذشته بر این قتلگاه مادر تو؟
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
