زیر ایوان طلایت بخت با من یار شد

شور و حالم قیل و قال کوچه و بازار شد

هرکسی عمّان نخواهد شد مگر در خانه‌ات

در حرم بودم، دلم گنجینۀ اسرار شد

زائر شدم نسیم، صدای مرا گرفت

از دستم التماس دعای مرا گرفت

یک شب، کناره پنجره فولاد مادرم

آن قدر گریه کرد، شفای مرا گرفت

تا خداوندان شمایید و گدایانیم ما

در مسیر طوس، آهوی بیابانیم ما

پشت سقاخانه‌ات دنبال درمانیم ما

سربلندیم و سرافرازیم و بارانیم ما

زیر دین گنبد شاه خراسانیم ما

جمع کردند و پس‌انداز همه!

ما ولی خرج زیارت کردیم

چه نیازیست به دریا؟ وقتی

که به چشمان تو عادت کردیم

هرچند که در شهر تو بازار زیاد است

باید برسم زود، خریدار زیاد است

من دربه‌در پنجره‌ فولادم و دیری‌ست

بین من و آن پنجره دیوار زیاد است

وقتی به جان شاخۀ طوبی خزان افتاد

اشک خدا باران شد و از آسمان افتاد

خون دلت ریشه دوانده بین خاک طوس

خون لبت بعدش به جان زعفران افتاد

ماییم و انس و الفت تو یا اباالجواد

در جان ماست محنت تو یا اباالجواد

با اذن فاطمه به دل ما رسیده است

سرمایۀ محبت تو یا اباالجواد

 پادشاه سخا، امام رضا

اول و انتها، امام رضا

دوره گردم که ذکر روز و شبم

یاحسن بوده، یا امام رضا

در این حریم ذکرم، یارب و یا کریم است

 دستم اگرچه خالیست، خرجیم با کریم است

کم می‌شود مگر از این سفره هر چه بردند؟

 وقتی طرف حساب شاه و گدا، کریم است

در حریم نور جای مشعل و فانوس نیست

هیچ کس از لطفتان در این حرم مأیوس نیست

شکر حق با شیر مادر مهرتان در دل نشست

واقعا بیچاره هرکس با شما مأنوس نیست

تسلیمم ‌ای کریم، که زندانی‌ام کنید

فکری برای بی سر و سامانی‌ام کنید

بخشش بس است، عمر من بی نوا گذشت

من را مؤاخذه به هوسرانی‌ام کنید

بلیت ماندن است مانده روی دست‌های من

در این همه مسافر حرم نبود جای من؟

 رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر

سفارش مریض حضرت امام را ببر