طفلان حرم بعد تو ماتم‌زده بودند

خواب همه را بعد تو بر هم زده بودند

با حال پریشان و دل شعله‌ور از آه

آتش به دل عالم و آدم زده بودند

دریا شده مجنون و پریشان سر تو

امواج همه بی‌سر و سامان سر تو

دشت و دمن و شور نیستانی نیزار

مضمون کتابی‌ست به عنوان سر تو

از سمت تو ای کاش پیامی بفرستند

یا از طرف میکده جامی بفرستند

دستان قلم خشک شده امر بفرما

از کنگرۀ عرش کلامی بفرستند

برداشت به نام علی اول قدمش را

در چهره نهان کرد زوایای غمش را

امروز قسم خورده که با آب بیاید

از خاطر خود می‌برد آیا قسمش را؟

خورشید نگاهش به جمال قمر افتاد

راز قمر هاشمی از پرده در افتاد

وقتی که به چشمان اباالفضل نظر کرد

انگار نگاهش به نگاه پدر افتاد

پوشیده زره را و مهیای سفر بود

می‌رفت ولی از همه دلسوخته‌تر بود

خورشید که در بدرقه‌اش دست تکان داد

از مشتریان پر و پا قرص قمر بود

هر جا عَلم میر و علمدار بلند است

فریاد عطش از در و دیوار بلند است

از سرو بپرسید چرا در نظر خاک

قدی که برافراشته بسیار بلند است

از ذهن حرم پاک شده خاطرۀ آب

تعریف کند یک نفر از منظرۀ آب

درها همه بسته‌ست به دریا و به ساحل

ساقی نفسی تازه کن از پنجرۀ آب

این ماه که چین و شکن افتاده به رویش

سیراب شده مشک و شکسته‌ست سبویش

لب تشنۀ دیدار ولی بود و نشان داد

لب تشنه کسی نیست که خشکیده گلویش

گفتند که این شیر سپهدار شبیر است

سیر است از این زندگی و راهی سِیر است

نورانیتش مثل سر حضرت مولا

اسباب مسلمان شدن راهب دیر است

رو کرده هر آئینه به آئین اباالفضل

هرکس که مسلمان شده با دین ابالفضل

از جانب خورشید به من مرحمتی شد

تا گوش سپردم به فرامین اباالفضل

هم سفرۀ ساقی شده با نام خدا، مشک

امروز شده مبدأ هر قبله نما، مشک

این کیسۀ چرمی شده از نور لبالب

با مُشک در آمیخته جانش شده تا مشک