کرب و بلا؛ مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد را معمولاً با نوشتار طنزش در قالب نثر و شعر می‌شناسند و با این پیشینه وقتی مواجه با کتاب «ماه به روایت آه» می‌شویم، ابتدا شاید باور آن سخت باشد که چنین نویسنده طنازی، جادوی قلمش را این‌بار در روایتی به کار ببرد که فرسنگ‌ها از دنیای طنز و مطایبه فاصله دارد و مرثیه او تأثیری عمیق بر روی خواننده و مخاطب خود بگذارد.
«ماه به روایت آه» از زبان دوازده راوی، ناگفته‌هایی از قبل و بعد از شهادت عباس بن علی (ع)؛ پرچمدار کربلا را برای مخاطب تداعی می‌کند و نویسنده در آن کوشیده است تا با امانتداری، پایبندی به مستندات تاریخی و البته پرهیز از اغراق، روایتی وفادارانه نسبت به واقعه تاریخی را عرضه دارد.
مرحوم زرویی نصرآباد در بیان روایت این کتاب از وقایع مشهور مرتبط با علمدار دشت کربلا که معمولاً در محافل حسینی بارها و بارها شنیده‌ایم فاصله گرفته به ویژه اینکه به شکل و شیوه شهادت ایشان اصلاً اشاره‌ای نکرده است و در هزارتوی تاریخ تا پیش از جریانات منجر به واقعه کربلا، سعی در کندوکاو پیرامون موضوعاتی داشته است که با وجود جذابیت برای مخاطب اما به آنها کم پرداخته شده و یا اصلاً چیزی بیان نشده است.
اموری همچون خانواده مادری، کودکی، ازدواج، فرزندان، برادران و خویشاوندان و دانش و معرفت عباس (ع) که این آخری انصافاً مهجور واقع شده است، همچنانکه کنیه آن حضرت بنا بر نقل برخی کارشناسان اشاره به اشراف ایشان به علوم و دانش دارد و نه اینکه ایشان را فرزندی بوده که نامش فضل باشد.
نکته قابل توجه درباره این کتاب که شاید آن را برای خواننده ایرانی بیش از پیش جذاب سازد، ذکر تمامی تاریخ رویدادهای این کتاب به هجری شمسی است؛ کاری که چیره دستی نگارنده آن را به اثبات می‌رساند چرا که هم تطبیق تاریخ قمری به شمسی به جهت در گردش بودن آن کار دشواری است و هم آنکه خواننده با خواندن مطالب این کتاب براساس تاریخ شمسی قادر است نسبت خود با آنچه که قرن‌ها پیش از زیست خود اتفاق افتاده را بهتر درک نماید.
مرحوم زرویی نصرآباد در بیان مطالب این کتاب به نظرهای افراد بسیاری رجوع کرده است؛ هم اطرفاین و خویشان آن حضرت و هم حتی افرادی که در طرف مقابل قرار گرفته و در اصل دشمن اهل بیت (ع) بوده‌اند اما با این حال معترف به علم، سجایای رفتاری و اخلاقی ایشان هستند.
از جمله این افراد می‌توان به مسلم بن عقیل، فاطمه کلابیه، حضرت زینب (س)، امام حسین (ع)، ام کلثوم، لبابه، عبدالله بن ابی‌محل، اشاره کرد و از آن سمت، یعنی دشمن نیز مطالبی به نقل از شبث بن ربعی، سرجون و ... آورده شده است.
«ماه به روایت آه» برخلاف آثار مشابه معاصر دیگر درباره حضرت عباس (ع)، همچون «سقای آب و ادب» اثر سیدمهدی شجاعی از نثر روان، قابل فهم به دور از پرداختی عارفانه و مکلف برخوردار است و این ویژگی موجب شده است که مخاطب در هر سطح معرفتی و درکی، ارتباط خوبی با آن برقرار کرده و بیش از پیش با شخصیت سقای دشت کربلا آشنا شوند.
«ماه به روایت آه» را انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسانده است.
1.jpg)