امشب به جز معصومه نامی در سرم نیست
یعنی برای عشق و مستی هیچ کم نیست
من شعر می‌گویم برایش، این فضیلت
حتی میان شعر‌های محتشم نیست
رفتم به قم، گفتند مظلوم است، آری
بانوی مظلومی است، اما بی حرم نیست
گل جای هیزم بر درش بردند، یعنی
معصومه زهرایی است که نامحترم نیست
گل ریختن، اکرام فرزندان زهرا
این افتخاراتی است که جز در عجم نیست
خاک قدومش چون که مشهد ساخت در قم
پس هیچکس اندازۀ او خوش قدم نیست
شنیدم سینه‌زن‌ها را پریشان دوست داری
میان روضه‌هایت چشم گریان دوست داری
همین اشک و همین دستی که می‌کوبم به سینه
همین یعنی تو نوکر را کماکان دوست داری
یادت می‌آید زیر پرچم گریه کردیم؟
هرجا حسین گفتند، در دم گریه کردیم
تا کربلا رفتیم و با هم روضه خواندیم
تا کربلا رفتیم و با هم گریه کردیم
شدم کبوتر صحن تو، پر در آوردم
نبین پیاده شدم زائرت، سرآوردم
پیاده آمدنم عشق نیست، من تنها
ادای جمعی از عشاق را درآوردم
امشب به جز معصومه نامی در سرم نیست
یعنی برای عشق و مستی هیچ کم نیست
من شعر می‌گویم برایش، این فضیلت
حتی میان شعر‌های محتشم نیست
رفتم به قم، گفتند مظلوم است، آری
بانوی مظلومی است، اما بی حرم نیست
گل جای هیزم بر درش بردند، یعنی
معصومه زهرایی است که نامحترم نیست
گل ریختن، اکرام فرزندان زهرا
این افتخاراتی است که جز در عجم نیست
خاک قدومش چون که مشهد ساخت در قم
پس هیچکس اندازۀ او خوش قدم نیست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
