قرآن ناطقم که چنین پاره‌پاره‌ای
تو خفته‌ای به خاک و مرا نیست چاره‌ای
خورشید من ببین که دگر زینب تو را
در هفت آسمان نبُوَد یک ستاره‌ای
داند خدای، سوز دلم را که مانده است
از داغ هر شهید به جانم شراره‌ای
بر سر چگونه دست نگیرم؟ که ای حسین!
پامال سمّ مرکب چندین سواره‌ای
از پای بانوان همه خلخال برده‌اند
بر گوش دختران نبُوَد گوشواره‌ای
چندین ستاره سوخته دارم که هر کدام
بگْرفته است داغ غم ماه‌پاره‌ای
در سینه‌ی رباب که یک جرعه خورده آب
شیر آمده و نیست ولی شیرخواره‌ای
سر نیست در تنت که بگویم به سوی من
تو یا اشاره‌ای بنما یا نظاره‌ای
با جسم خویش می‌کنم از کودکان، دفاع
چون تازیانه می‌رسد از هر کناره‌ای
من می‌روم به شام که با اهل بیت تو
بر پا کنیم کرببلای دوباره‌ای
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
قرآن ناطقم که چنین پاره‌پاره‌ای
تو خفته‌ای به خاک و مرا نیست چاره‌ای
خورشید من ببین که دگر زینب تو را
در هفت آسمان نبُوَد یک ستاره‌ای
داند خدای، سوز دلم را که مانده است
از داغ هر شهید به جانم شراره‌ای
بر سر چگونه دست نگیرم؟ که ای حسین!
پامال سمّ مرکب چندین سواره‌ای
از پای بانوان همه خلخال برده‌اند
بر گوش دختران نبُوَد گوشواره‌ای
چندین ستاره سوخته دارم که هر کدام
بگْرفته است داغ غم ماه‌پاره‌ای
در سینه‌ی رباب که یک جرعه خورده آب
شیر آمده و نیست ولی شیرخواره‌ای
سر نیست در تنت که بگویم به سوی من
تو یا اشاره‌ای بنما یا نظاره‌ای
با جسم خویش می‌کنم از کودکان، دفاع
چون تازیانه می‌رسد از هر کناره‌ای
من می‌روم به شام که با اهل بیت تو
بر پا کنیم کرببلای دوباره‌ای
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
