بی‌دلانى که دم از عشق به تزویر زدند
سنگ بر آینه‌ی عصمت و تطهیر زدند
پیروان پدر فاطمه از جهل و غرور
پسر فاطمه را کشته و تکبیر زدند
آن جگرسوخته، جان و جگر فاطمه بود
جگر فاطمه را با دم شمشیر زدند
هر قدر آب طلب کرد، کسی آب نداد
عوض آب بر آن تشنه‌جگر تیر زدند
گر که او را به گناهى که نبودش کشتند
طفل شش ماهه‌ی او را به چه تقصیر زدند؟
طفل شش ماهه که می‌سوخت عطش جانش را
بر لبش جوهر خون در عوض شیر زدند
دست ناموس خدا را به اسارت بستند
بر عزیزان نبى، تهمت تکفیر زدند
سرپرست اُسرا را که تن از تب می‌سوخت
بر سر و پیکر و گردن، غل و زنجیر زدند
آیه‌ی کهف مگر سنگ زدن معنى داشت؟
سنگ بر قارى قرآن ز چه تفسیر زدند؟
اى «مؤیّد»! چه بُوَد کیفر آنان که زدند
بانگ خون‌خواهى این قوم ولى دیر زدند
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
بی‌دلانى که دم از عشق به تزویر زدند
سنگ بر آینه‌ی عصمت و تطهیر زدند
پیروان پدر فاطمه از جهل و غرور
پسر فاطمه را کشته و تکبیر زدند
آن جگرسوخته، جان و جگر فاطمه بود
جگر فاطمه را با دم شمشیر زدند
هر قدر آب طلب کرد، کسی آب نداد
عوض آب بر آن تشنه‌جگر تیر زدند
گر که او را به گناهى که نبودش کشتند
طفل شش ماهه‌ی او را به چه تقصیر زدند؟
طفل شش ماهه که می‌سوخت عطش جانش را
بر لبش جوهر خون در عوض شیر زدند
دست ناموس خدا را به اسارت بستند
بر عزیزان نبى، تهمت تکفیر زدند
سرپرست اُسرا را که تن از تب می‌سوخت
بر سر و پیکر و گردن، غل و زنجیر زدند
آیه‌ی کهف مگر سنگ زدن معنى داشت؟
سنگ بر قارى قرآن ز چه تفسیر زدند؟
اى «مؤیّد»! چه بُوَد کیفر آنان که زدند
بانگ خون‌خواهى این قوم ولى دیر زدند
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
