تشنه‌ام گر چه من خون جگر، اى آب فرات!
کودکانند ز من تشنه‌تر، اى آب فرات!
کودکان را نبُوَد تاب عطش، رحمى کن
که فتاده است به دل‌ها شرر، اى آب فرات!
آتش تشنگى اندر حرم افتاده، مگر
نیستت از دل آنان خبر؟ اى آب فرات!
من گذشتم ز تو عطشان، تو هم از من بگذر
آبرویم بر زهرا نبر، اى آب فرات!
خوردن آب چو از سرعت من می‌کاهد
من تأمّل نکنم این قدر، اى آب فرات!
زودتر تا برسى بر لب عطشان حسین
کن دعا تا بروم زودتر، اى آب فرات!
باغبان تشنه‌تر از باغ خزان دیده بُوَد
لاله‌هایش همه خونین‌جگر، اى آب فرات!
برده بىشیرى و بى‌آبى از اصغر، تب و تاب
گر توانى به لبش کن گذر، اى آب فرات!
آب دادن به کس و خویش نخوردن هنر است
در کسى نیست چون من این هنر، اى آب فرات!
بر لب آب، «مؤیّد» ز لب تشنه‌ی ما
یاد می‌کرد به اشک بصر، اى آب فرات!
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
تشنه‌ام گر چه من خون جگر، اى آب فرات!
کودکانند ز من تشنه‌تر، اى آب فرات!
کودکان را نبُوَد تاب عطش، رحمى کن
که فتاده است به دل‌ها شرر، اى آب فرات!
آتش تشنگى اندر حرم افتاده، مگر
نیستت از دل آنان خبر؟ اى آب فرات!
من گذشتم ز تو عطشان، تو هم از من بگذر
آبرویم بر زهرا نبر، اى آب فرات!
خوردن آب چو از سرعت من می‌کاهد
من تأمّل نکنم این قدر، اى آب فرات!
زودتر تا برسى بر لب عطشان حسین
کن دعا تا بروم زودتر، اى آب فرات!
باغبان تشنه‌تر از باغ خزان دیده بُوَد
لاله‌هایش همه خونین‌جگر، اى آب فرات!
برده بىشیرى و بى‌آبى از اصغر، تب و تاب
گر توانى به لبش کن گذر، اى آب فرات!
آب دادن به کس و خویش نخوردن هنر است
در کسى نیست چون من این هنر، اى آب فرات!
بر لب آب، «مؤیّد» ز لب تشنه‌ی ما
یاد می‌کرد به اشک بصر، اى آب فرات!
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
