می‌رسد در گوش من، بانگ درا
دم‌به‌دم از کاروان کربلا
مرحبا! ای خاک پاک کربلا!
از حرم برتر ز عزّ و اعتلا!
مرحبا! ای گلستان خوش‌شمیم!
ای به رتبت، برتر از عرش عظیم!
خار تو خوش‌تر ز دیبا و حریر
خاک تو خوش‌بوتر از مشک و عبیر
می‌رسد اینک ز ره، سلطان دین
رازدار خلوت «حقّ‌الیقین»
بهر استقبال او، آماده باش
میزبان خسرو آزاده باش
این گرامی‌میهمان باشد عزیز
خاک تو گردد ز خونش، مشک‌بیز
خاص تو شد این شرافت، ای زمین!
کز تو تابد نور «ربّ‌‌العالمین»
خاک تو، مسجود اهل دل شود
درد را درمان ز تو، حاصل شود
از شرف، برتر از این نُه طارمی
قبله‌ی حاجات اهل عالمی
چون رسید از راه، سلطان حجاز
گفت با آن عاشقان پاک‌باز:
بار بر گیرید اینک ز اشتران
منزل یار است و کوی دل‌ستان
می‌رسد این‌جا به سامان، کار ما
نک فرود آمد به منزل، بار ما
هشتم ذیالحجّه، آن بحر کرم
کرد با یاران خود، ترک حرم
کرد آهنگ منای کربلا
بُرد قربان تا کند آنجا فدا
مرحبا! طوباً لک! ای بیت عتیق!
«جائکَ المحبوب، من فجٍّ عمیق»
مرحبا بر طالع میمون تو!
حبّذا زین قدر روزافزون تو!
چون ز یثرب کرد، آن شاه جلیل
سوی شهر مکّه، آهنگ رحیل
در دل شب با دلی پُر داغ و درد
عزم تودیع رسولالله کرد
یا حسین! ای جوهر پایندگی!
مرگ سرخت، رمز آب زندگی!
ای حیات محض! ای خون خدا!
وی چو ایزد، رحمتت بیمنتها!
می‌رسد در گوش من، بانگ درا
دم‌به‌دم از کاروان کربلا
مرحبا! ای خاک پاک کربلا!
از حرم برتر ز عزّ و اعتلا!
مرحبا! ای گلستان خوش‌شمیم!
ای به رتبت، برتر از عرش عظیم!
خار تو خوش‌تر ز دیبا و حریر
خاک تو خوش‌بوتر از مشک و عبیر
می‌رسد اینک ز ره، سلطان دین
رازدار خلوت «حقّ‌الیقین»
بهر استقبال او، آماده باش
میزبان خسرو آزاده باش
این گرامی‌میهمان باشد عزیز
خاک تو گردد ز خونش، مشک‌بیز
خاص تو شد این شرافت، ای زمین!
کز تو تابد نور «ربّ‌‌العالمین»
خاک تو، مسجود اهل دل شود
درد را درمان ز تو، حاصل شود
از شرف، برتر از این نُه طارمی
قبله‌ی حاجات اهل عالمی
چون رسید از راه، سلطان حجاز
گفت با آن عاشقان پاک‌باز:
بار بر گیرید اینک ز اشتران
منزل یار است و کوی دل‌ستان
می‌رسد این‌جا به سامان، کار ما
نک فرود آمد به منزل، بار ما
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
