امشب عجیب خوش‌دلم، از بوی کربلا

دارد حسین می‌وزد، از سوی کربلا

بانگ علی، دوباره مرا زنده کرده است

انگار زینب است، سخن‌گوی کربلا

زیباست کربلا، همه در چشم کاروان

خون می‌چکد اگر چه ز گیسوی کربلا

آمد وَ بی‌توجّه ما، دل‌شکسته رفت

شرمنده‌ایم تا ابد، از روی کربلا

غسلی در اشک کن وَ بیا، جای صبر نیست

جاری است بر غبار زمین، جوی کربلا

بیهوده بر مزار زمان، های و هو نکن

جز «هو» نبود، پشت هیاهوی کربلا

دارد حسین می‌شود امشب دلم که باز

دارد حسین می‌وزد، از سوی کربلا