شأن تو و درک ما، همان سنگ و سبوست
نشناخته‌ایمت آن چنانی که نکوست
در نای تو، نطق مرتضی جاری بود
«از کوزه همان برون تراود که در اوست»
اى تیغ همیشه بى خبر می‌‌آیى
یک روز به شکل میخ در می‌‌آیى
امروز تو شمشیرى و فردا قطعاً
در قالب یک تیر سه پر می‌‌آیى
عبا رسید که گرما به پیکرت نرسد
و گرد و خاک به موی مطهرت نرسد
عبا رسید به جسمت قبول، حرفی نیست
ولی خدا کند از راه، خواهرت نرسد
براى عرض ارادت به یار راه افتاد
درست چند دقیقه به چار راه افتاد
در ازدحام خیابان به راهبندان خورد
وَ قبل از اینکه بیاید، قطار راه افتاد
یک مرتبه کم شتاب باشى خوب است
با قاعده، با حساب باشى خوب است
فکر دل فاطمه نبودى اما
فکر جگر رباب باشى خوب است
شأن تو و درک ما، همان سنگ و سبوست
نشناخته‌ایمت آن چنانی که نکوست
در نای تو، نطق مرتضی جاری بود
«از کوزه همان برون تراود که در اوست»
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
