من خادم ذریه‌ی حبل المتینم

من آستان بوس امیرالمؤمنینم

ام البنینم محرم بیت الولایم

دلداده‌ی مولا امیرالمؤمنینم

اولاد زهرایند نور دیده‌ی من

خدمتگزار اهلبیت طاهرینم

هم مُحرم و هم مَحرم این خانه هستم

گردم به گرد کعبه‌ی مولای دینم

بر زینب و سبطین مادر نه کنیزم

دلداده‌ی گل‌های ختم المرسلینم

زینب در این خانه کند مادر خطابم

شرمنده از این مهربان نازنینم

زهرا کجا و من کجا هیهات هیهات

او عصمت‌الله است من ام البنینم

من خادم این خانه او خیرالنسا بود

خاک ره آن بانوی مرد آفرینم

این خانه‌ی وحی است و من خدمتگزارم

این بیت باشد بهتر از خلد برینم

این نعمتی را که خدا کرده عطایم

منت‌پذیر لطف رب العالمینم

ای کاش جای فاطمه من مرده بودم

تا اشک چشم این یتیمان را نبینم

هم جان فرزندم به قربان حسینم

هم جان من قربان آن نور مبینم

بین من و او فرق بسیار است بسیار

کی مثل آن بانوی بی‌مثل و قرینم

داغ جوانانم اگر دیدم غمی نیست

از دل اگر چه خیزد آه آتشینم

اما همه شمع وجودم می‌شود آب

روزی که بر داغ حسینم می‌نشینم

تنها همین است افتخارم در دو عالم

کز خرمن باغ ولایت خوشه‌چینم

آرم بدرگاه الهی سجده شکر

چون خورده مُهر مِهر آنها بر جبینم