دیگر چه صحبتی‌ست میان من و شما

وقتی فکنده‌ام ز دلم پردۀ حیا

گاهی به صبح جمعه کنم جستجویتان

حتی به گریه گویمت آقا بیا بیا

من عصر جمعه سینه‌زن جدّتان شوم

در طیّ هفته می‌کنم امّا به تو جفا

از کار حزب باد دگر خسته گشته‌ام

گه میهمان سیّئه، گه محضر دعا

در این شب شکستگی دل، امید من

چشمم به لطف توست، شوم عفو از جزا

گر چه شدم جواب ز هر چه طبیب لیک

من خوب می‌شوم، تو اگر که دهی دوا

در ابتدای راه شما لنگ می‌زنم

شاید به خواب خوش برسم من به انتها

تا که کمی به سوی شما بال و پر زنم

باید مرا ز بند تعلق کنی رها

پایم اگر چه در تن بیراهه رفته است

گاهی هوس کنم که روم سمت کربلا

دیگر مرا نجات بده صاحب‌الزمان

راهی که می‌روم برود سوی ناکجا